dinsdag 9 mei 2017

Wolven en fietsers in het nieuws, wat zijn de risico's?


 Via del Fosso, bij ons om de hoek

Trouwens, wat wat betaal je nou per scheur, voor zo'n voorgescheurde spijkerbroek?


Praise he lord, want het leven is kort

Wolven in het nieuws

In Italië is de laatste jaren sprake van een wederopstanding van de wolf, ook hier in Toscane. Ze worden op steeds meer plekken gezien, onlangs nog op de Monte Serra, een van de klimparadijzen voor ons ciclisti (eventueel della domenica) hier in de buurt van Lucca.

Niet iedereen is blij met het oprukken der wolven. Soms op grond van het Roodkapje-syndroom (oeh, ze roven mijn kind uit de kinderwagen!), soms omdat een wolf wel eens een schaap pakt. Er is dan wel een goede schaderegeling, maar voor veel veehouders is dat onvoldoende. En wachten op een wolvenbeheerplan, momenteel in de maak, tsja, dat duurt hen en vertegenwoordigers van een andere groep gekende natuurliefhebbers, de jagers, wat te lang. Liever neemt men het heft in eigen hand. Jaarlijks worden er rond de 300 wolven omgelegd in Italië, naar het schijnt (bron: WWF).

Hangwolf

Op 28 april jongstgeleden werd in de buurt van Grosseto, Toscane, een wolf aangetroffen, vastgebonden aan een verkeersbord. Het bijgevoegde schotschrift zegt: 'Nee, tegen de moedeloosheid, ja tegen de preventie'. Als de overheden het niet regelt dan doen we het wel op onze eigen manier was de daarbij aan de media verstrekte mededeling. Er wordt intussen ook veel geklaagd over de schade door reeën en wilde zwijnen toegebracht. Daar zijn er ook veeels te veel van... Ik zou zeggen: mooi dat er wolven rondlopen die deze snoodaards een beetje kort houden. Maar ja, dat is waarschijnlijk te ver doorgedacht. Overigens hebben de autoriteiten € 30.000,- uitgeloofd om de daders van deze vermaledijde actie te vinden. Ik begrijp dat alle locale mensen wel weten waar te zoeken, sterker nog, ze weten wel die dit op hun geweten hebben. maar ja, Italië: omertà, net als bij de maffia (en bij het wielrennen). Je houdt je kop. Niet voor niets bestaat op Sicilië het gezegde: 'Wie te veel kletst is niet op Sicilië geboren'. Ik vrees dat dit ook elders in Italië geldt. Misschien dat de petitie, mede ondertekend en aanbevolen door Brian May, ex- gitarist van Queen, helpt om dit soort euveldaden uit de wereld te helpen. Je moe toch wat, ergens op hopen bijvoorbeeld.

Fietsers in het nieuws

Verkeersslachtoffers

Fietsen op Italiaanse wegen heeft ook zijn linke kanten. Ruime fietspaden zijn tamelijk non-existing, je deelt de weg met het vaak drukke autoverkeer. De staat van onderhoud laat vaak genoeg het nodige te wensen over: gaten en putten, kapot gereden kanten die je als fietser meer naar het midden van de weg dwingen. Waar de auto's rijden. Komt bij dat vele automobilisten tijdens het rijden lekker in de weer zijn met hun mobieltje: bellen of iets met de asociale media. Algemeen gebruik is om je auto vanuit een zijstraat alvast met je neus op de weg te zetten. Dat gebeurt vooral in de stad. De passerende fietser moet in de remmen, of uitwijken. En hopen dat de achterop komende automobilist het ook heeft gezien. Het gaat niet altijd goed, er gebeuren hier veel ongelukken met fietsers. Zeker als de toeristen weer terug zijn (vanaf een week voor pasen) is het uitkijken geblazen; die zijn die fietsers opde weg niet gewend.


Fietsers in het nieuws..... Natuurlijk denk ik dan eerst aan profcoureur Michele Scarponi, onlangs op slag overleden bij een botsing met een tegemoetkomend busje. Hij werd geschept, geen enkele kans; de bestuurder verklaarde hem niet te hebben gezien. Hij was  extra vroeg gaan trainen om nog wat tijd te hebben voor zijn vrouw en kinderen voor het vertrek naar weer een andere race of stage. Inderdaad, heel tragisch... Zoals zijn moeder het zei: 'Hij heeft in heel de wereld gereden, en hij sterft vlak bij huis.'
Het ongeluk heeft veel stof doen opwaaien. De Italiaanse bondscoach Cassani heeft gezegd dat het niet handsfree gebruik van het mobieltje (in Italië weliswaar verboden, maar het ontbreekt aan handhaving) de automobilist tot potentiële moordenaar maakt. 

Nu was Scarponi een nationale en internationale bekendheid. Ook anoniemere fietsers lopen gevaar. Zelf ontsnapte ik ruim 5 weken geleden aan erger toen een bewoner met zijn auto zijn corte verliet, zijn auto midden op de weg zette en ik een botsing niet meer kon vermijden; hij had me niet gezien, hoewel tegenover de uitrit zo'n bolle spiegel stond om het naderende verkeer te kunnen zien. Alles werkt bij mij inmiddels weer, maar ik kon een hele tijd niet fietsen, en mijn knie is nog altijd niet helemaal de oude. Oh ja, de fiets heeft het er redelijk vanaf gebracht, 

Anderen hebben minder mazzel. Vrijwel dagelijks wordt in een streekkrant als Il Tirreno wel een meer of minder onzachte aanvaring van een fietser met een auto gemeld. Zo werd vorige week in de buurt van Livornoeen renner dood in een greppel gevonden, maar zijn fiets was nergens te bekennen. De politie heeft de zaak in onderzoek, en gaat momenteel uit van een scenario waarbij de chauffeur die de renner heeft aangereden ook diens fiets heeft meegenomen. Bizar natuurlijk, maar ook onwaarschijnlijk of vergezocht? Onthoud dit: niets is fantastischer dan de werkelijkheid, een van mijn favoriete levensmotto's.



De statistieken terzake spreken over meer dan 1000 dodelijke slachtoffers in 4 jaar in heel Italië. Alleen al in 2015 waren dat er 252 waar dan nog ruim 16.000 gewonden bij komen. In Lombardije vallen in verhouding tot het aantalinwoners de meeste slachtoffers, Toscane telt zwaar mee op een 4e plaats.
Naar aanleiding van het overlijden van Scarponi is de discussie weer opgerakeld over de noodzaak van een wet die fietsers beter beschermt. Er is reeds een (wets)voorstel met als strekking dat automobilisten bij het passeren van fietsers een afstand van 1,5 meter dienen aan te houden. Hoewel het voorstel door 64 senatoren van alle partijen is getekend (verordening 'salvi ciclisti') verwacht men nog een lange weg door het parlement vooraleer de verordening tot wet is gepromoveerd. 

Daniel Teklehaimanot in de bergtrui



              Dani in de nationale kampioenstrui van Eritrea

Veel leuker natuurlijk om het even over Daniel Teklehaimanot te hebben. Woont zoals een flink deel van zijn ploeg Dimension Data in Lucca. Ik kom hem onderweg of in de stad geregeld tegen, in de perioden dat hij niet op wedstrijd of trainingskamp is. Zo ook op 20 april. Hij stopte toen hij me zag bij het busstation, en vertelde dat hij de Giro d' Italia ging rijden. Ik zeg nog, ik zeg:  'Kan je mooi weer een bergtrui pakken', zei ik nog. Vond hij wel een goed idee. Et voilà. Dani pakt op dag 2 die blauwe trui na intelligent koersen. In de 4e rit is hij hem weer kwijtgeraakt, maar de komende dagen gaan we hem nog bergpunten erbij zien sprokkelen.


Na afloop van de 3e etappe wordt Daniel gehuldigd als nieuwe bergtruidrager



Coureur Francesco Spinelli wordt priester

Wielrennen is een katholieke sport, dat blijkt maar weer. Jarenlang was Spinelli actief lid van wielercub A.S.D. Ciclistica Mobilieri Ponsacco. Jarenlang reed hij als zodanig zijn wedstrijdjes voor de eer van hemzelf en die van zijn vereniging. Maar toen kreeg hij ergens last van, van roeping.... Voor de minder ingevoerden: dan krijg je op een of andere manier binnen, meestal van boven, dat het dienen van de heilige zaak voortaan  je levensdoel is: je wordt priester, geestelijk leidsman in de katholieke kerk. En zo geschiedde het dat hij in de Dom van Volterra door de aartsbisschop tot priester werd gewijd, en verder als Don Francesco door het leven gaat. Zijn fiets heeft hij verkocht.


Hopelijk houdt Don Francesco zijn vaste baan


Mario Cipollini gedraagt zich niet als Re


Ook Mooie Mario ofwel Il Re Leone haalt de laatste tijd vaak de krant. Het gaat niet perse om zijn prestaties op de fiets, al worden die in deze tijd van de Giro hier en daar breed uigemeten. Nee, het gaat meer om zijn relatie met de vrouwtjes, in het bijzonder om zijn relatie met zijn ex-echtgenote Sabrina Landucci. Die heeft hem aangeklaagd. Super Mario zou haar begin januari in de sportschool hebben beetgepakt en haar daarbij met beide handen om haar nek hebben gegrepen. Mij is niet bekend of een rechtszaak aanstaande is.

                     

Geweld tegen vrouwen en moord op vrouwen is overigens een belangrijke kwestie in Italië, de cijfers zijn nogal onrustbarend. Een volgende keer meer hier over.

Fietsen, eten,vogels etc.

We hebben afgelopen tijd veel bezoek uit Nederland gehad.  Daarnaast zijn er veel fietsgasten uit andere streken, waaronder Canada, Rusland, België, Australië, Noorwegen, Denemarken, Finland, Schotland, Duitsland en Engeland die hier voor korter of ietsje langer hun rondjes kwamen rijden. Ik vond dat allemaal reuze gezellig. De fietsgasten heb ik mee rond gereden, al of niet samen met Team Chronò.  Hop hop, fietsen tussen wolven, wielewalen en nachtegalen.
Met de niet fietsende vrienden hebben Mary-Anne en ik lekker bijgepraat, en we zijn misschien nog wel lekkerder hier en daar gaan eten. Meer info in het volgende blog. 

Mijn knie doet het na mijn crash weer naar behoren. Na een nogal fietsstille maand april begint de vaart er weer in te komen. Ook over de mooie ritjes een volgende keer meer info, gelardeerd met wat passende vogelaantekeningen.


Met chapter Huizen op weg naar Ristorante Tambellini



23 september: Rolling Stones treden op in Lucca!



Mary-Anne achter een glaasje


Mary-Anne onder de mooiste boom op de de Muren: de Netelboom