Opgehokt, maar nog niet geruimd

Lucca e(t) Emergo

________

Op 21 maart vlogen de eerste huiszwaluwen onze straat binnen

Burenhulp in tijden van Corona. Illustratie van Martina Heiduczek

(Met dank aan Ciao tutti!)

26-27 maart

Archeologische opgravingen in Utrecht-aan-Zee (2387)

____

Lichtstralen vallen door de gordijnen onze slaapkaer binnen. Weer een nieuwe dag. Waarvoor zou ik er eigenlijk nog uitkomen, als opgehokte? Oh, daar komt hondje Lucca aangedrenteld, en ik krijg een natte neus in mijn gezicht. Eruit baas! Ik mot kakken. 
Nou, op pad dan maar. Onderweg koop ik een krantje (Il Tirreno 1x per week ook La Repubblica of Corriere della Sera), en ga ik bij de bakker langs. Na terugkeer van de ochtendwandeling (of liever wandelingetje: want dicht bij huis is het parool). de volgende actie: koffie op bed voor Mary-Anne. De zin van het leven in een notedop: er zijn voor anderen. Want ze zijn er toch, net als ik.

1/3 van mijn dagtaak zit er nu op. Het loopt tegen negenen. Nog een uurtje of 13/14 te gaan. Boodschappen doen hoeft vandaag niet, die deed ik gisteren al (nb. een uitstapje dat wegens gotere kwetsbaarheid niet voor Mary-Anne is weggelegd)
Eten gaan kopen is een van de zeer weinige redenen om je legaal buiten te vertonen. Maar dan moet het wel in de buurt , en het mag in principe maar een keer per dag. En je moet een 'autocertificazione' bij je hebben. Boodschappen doen bij Esselunga (de locale AH) buiten de Muren mag niet, wegens te ver weg.  

Gelukkig biedt onze buurt in Lucca-centrum enkele alternatieven om aan je voer te komen, dank zij het naar verhouding grote aantal kleine voedingswinkels; die mogen net als de apotheken open blijven. Het liefst ga ik naar de buurtsuper Tambellini. Daar is het niet druk, er is genoeg te krijgen, zij het dat de keuze een stuk geringer is dan bij de grote jongens. Who the F*** cares? En ze hebben daar twee unique sellingpoints. Ze verkopen Leffe Blond en ze hebben een caissière,  bepaaldelijk ravissant, en ze weet het niet. Ook lijkt ze me een beetje ondeugend.. Dream on , Boomer! Oh ja.... Maar neem me niet kwalijk, de ontmoeting met het kassameisje is zo ongeveer de enige ontmoeting met een 'echte mens' buiten ega M-A om dan natuurlijk.



23 maart: Jarige Jet met Lucca 'sotto le Mura' (achtergrond Monte Serra...)

Wat verder vandaag te doen? Nog twee keer met de hond weg, M-A maakt nu (ca. 11uur) een rondje. En einde middag ga ik aan de kook. Koken doen we in afwisseling maar ik wel het meest. Vandaag wordt het Cipolle di Tropea al Forno. Vanmiddag gaan we naar de 'huisbioscoop': we kijken For Sama uit Syrië. Eerder deze week zagen we al een sterke Zuid-Koreaan: Parasite. Dat was op Mary-Anne's verjaardag. Er was geen bezoek, dat mag ook al niet. Wel een nogal andere viering dan te doen gebruikelijk....


23 maart 2018: met Kristel, Cristina, Giulia, Luca, Jan en Paladino bij ristorante Tambellini: famosi corridori onder elkaar(behalve Luca dan) met hun jonge dames. Zoek de echte corridore (8x Tour).

Thuis blijven-thuis werken

Onder het regime van de Corona-gedrachtsregels wordt iedereen in Nederland geacht zo veel mogelijk thuis te werken; in Italië is dat verplicht. Thuis werken, het is geen volledig nieuw verschijnsel, reeds in de jaren '80 zagen we het in Nederland voor het eerst opduiken. Inmiddels heeft regelmatig thuis werken een hoge vlucht genomen in Europa (gem. 15,4 %). Cijfers zijn uit pre-Corona 2018 (bron: Corriere della Sera). Noorwegen voert het klassement aan (36,2%), Nederland verovert brons (28,6%), Italië volgt op een bescheiden 24e plek (10%). Genoemde percentages zullen nu aanzienlijk hoger liggen, neem ik aan.



De koningin van Engeland nam haar zoontje mee naar het werk. Kan niet meer, Charlie heeft Corona... Thuis blijven, dus, jongûh. Maar nee, meneer vlucht naar de Schotse Hooglanden.

Thuis blijven - thuis werken. Zo erg is dat allemaal niet volgens Bert Wagendorp vandaag in de Volkskrant. Ik beargumenteerde het op andere manier ook al in mijn vorige blog. Immers, zo betoogt Bert:
'De mens is gemaakt om te blijven waar hij is, maar hij doet het zelden'. Bij het gedwongen thuis zitten maakt hij een reis door zijn kamer waar eigenlijk alles aanwezig is  Veel mooie herinneringen, een fraai uitzicht en genoeg boeken 'om nog 3 pandemieën te overleven'. Lezen, het is reizen in je geest.
Het zal niet iedereen gegeven zijn om er zo in te staan. 



Lucca op ons terras. Wat zien ik? Tiens, tis 'ne gekko!


Onze ruimte in Lucca biedt minder mogelijkheden voor dergelijk vertier. Daarom zijn we extra blij met ons terras, net als hondje Lucca. Bij mooi weer (het weer beleeft deze dagen een dipje) zitten we er graag aan het ontbijt of om te lezen. Het uitzicht is ruim, er is veel vogelgezang (en al jonge koolmezen!), al met al  best een aantrekkelijke zit. Ik kijk bv. uit op de Monte Serra, maar dat werkt eigenlijk ook wel contraproductief op het gemoed. Onder normale omstandigheden zou ik er zeker al een kleine 10 keer overheen zijn gefietst, maar ja,... nu mag het even niet; het bleef tot nog toe bij die ene keer met Bruno. Ik kijk ook veel omhoog: de gierzwaluwen kunnen elk moment terugkeren uit hun overwinteringskwartieen. Nu al? Ja, nu al,ze zijn hier een maandje eerder terug dan in Nederland.



Lucca viseert een sprinkhaan

In ons huis in Utrecht zouden we meer om handen hebben: meer eigen dingen, meer boeken, de tuin, en ik zou in ieder geval nog kunnen Zwiften, mocht het buiten niet (meer) te doen zou zijn, vanwege het weer of verbodsbepalingen. Zoiets als Bert in zijn werkkamer. 
Maar ja, we zitten hier, in het nooit eerder zo  mooie,in ieder geval stille Lucca. Wat stelt het eventuele lijden nu helemaal voor bij wat ik vanmiddag (het is nu 17.35 uur) zag aan ellende in Aleppo (film For Sama, geen cynischer regime dan het Russische).Of van al die mensen op Lesbos.

We redden ons hier best vooralsnog, we amuseren ons zo goed als kan, al missen we de sociale contacten. In Nederland is het ook niet zò veel beter.. Net als Bert hebben we genoeg te lezen: zoals  een van mijn favorieten Sciascia,  Voor de zekerheid heb ik nog Decamarone en De Pest (Camus) aangeschaft, pandemie-gerelateerde werken om mij mee op te vrolijken. Volgens mij ben ik niet de enige.... 







































Dit mondkapje werkt wèl.....


Natuurlijk volgen we het nieuws over het verloop van de crisis in de krant (NLD, IT) en op radio en tv,maar met mate : 's morgens een uurtje op  NPO 1 en 's avonds een uurtje via het nieuws op BRT en NPO. Zo krijgen we voldoende basisfeiten temidden van het nodige gezwam en soms ook hysterie. Dat is nodig om onze positie te bepalen rond de vraag: blijven we of moeten we terug? Ik moet bekennen, ook wij zijn verrast door de snelheid van verspreiding van het virus, maar vooral toch door  de in verband daarmee door de diverse landen getroffen maatregelen. De ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op. Met als resultaat dat we, al bijna 6 weken opgehokt als we zijn, ons niet kunnen laten ruimen, gesteld dat we dat zouden willen. We zijn er inmiddels wel wat ongeruster, of beter onzekerder op geworden. Dat beken ik. Al met al houden we de vinger aan de pols,  we hebben ons bekend gemaakt bij de ambassade in Rome. Voor het geval dat, en in ieder geval om van de updates reisadvies en eventuele repatriëringsacties op de hoogte te blijven.

Normaal gesproken gaan we terug op 10 juni per trein (voor het mulleu, weet je wel?), met overnachtingen in Milaan en Basel. Tickets en reserveringen zijn geregeld. Maar gaat het zo gaan gaan? Zou zo maar kunnen van niet. Op dit moment is een dergelijke reis zeker niet mogelijk. Tegen die tijd wel? Een: de crisis moet hier voor een heel stuk voorbij zijn .Twee: we moeten grenzen kunnen passeren, zonder in quarantene van 2 weken erecht te komen. 

Vandaag zijn er aanwijzingen dat de crisis gaat afvlakken: in Toscane voor de 4e dag op rij minder nieuwe besmettingen (zegt niet alles), en minder opnamen in het ziekenhuis,minder doden (dat zegt wat meer). Maar dat is lang niet genoeg. De meest actuele cijfers voor Toscane laten dat zien: 
- aantal positieve gevallen 3228 (+8,5%)
- overleden 158 (+11,2%)
- genezen 95 (+75,9%).

Don't stand so close to me

De 'Emergenza sanitaria' zal nog wel even aanhouden ondanks de lichtpuntjes: aantal besmettingen daalt, aantal doden daalt).

We gaan zien waar het naar toe gaat: blijven we wellicht wat langer? Of gaan we op enig moment gebruik maken van de de nieuwe Buza-service: ophalen van landgenoten in problemen?































Deze meeuwen hebben het begrepen


Tsja, de uitbraak van COVID-19, het was de dag die je wist dat zou komen. Volgens dezelfde Bert Wagendorp beleven we nu de Eerste Corona-oorlog. Dat impliceert dat er nog andere zullen volgen. Die kans is groot, lees bv.maar het boek Van dier naar Mens.

Bij deze eerste oorlog worden van diverse kanten kanttekeningen geplaatst. Het is allemaal niet erger dan een gewone winterse griepgolf waarbij net als nu  veel ouderen sterven. Die hoor en lees je vaak. Goed om de huidige crisis (oorlog) ook in dat licht te bezien. Sterven, het hoort bij het leven. Als bioloog ben ik vertrouwd met dat idee (zelfs als het mezelf betreft :) ) . Toch lijkt me dat niet het hele verhaal. Het gaat wl om een virus waar nog geen enkele weerstand tegen bestaat waardoor het zich makkelijk kan verbreiden. Niet iedereen wordt ziek of maar een beetje, heel veelmensen worden wel echt stevig ziek, waarvan een deel heel ernstig. Die belasten de ziekenhuizen en hun IC-afdelingen. 



De medische zorg zit hier in Italië zo niet over dan toch tegen hun grenzen. Dat dreigt ook in Nederland. Ook in Nederland worden zieken naar elders verplaatst omdat de opvangcapaciteit op IC's is bereikt. En dan nog wat: hier in Italië zijn inmiddels ook 41 artsen en nog veel meer verpleegkundigen geveld door het virus, overleden dus. Dat zie ik bij een gewone griepgolf niet gebeuren. 

De maatregelen tegen verdere verspreiding zijn dus best terecht. Niets doen is geen optie.. Lees in dit artikel. The Hammer and the Dance .wat er zou gebeuren bij een keuze voor Do Nothing (optie 1 -  even scrollen).

De Koers

Helaas, ik kan zelf niet fietsen. En voorlopig is het hele wielerseizoen naar de kloten, geen koers op TV. Ook mijn geliefde Omloop der Kempen is afgelast/uitgesteld; het was de eerste wielerwedstrijd die ik ooit zag.
Oud-Parijs-Roubaixwinnaar Andrea Tafi sprak  hevig schande over het doorgaan van Parijs-Nice deze maand. 
Zou de TOUR  doorgaan? De organisatoren zijn nog niet van het idee af, en denken na over een aflevering zonder publiek. Kweenie. Renners en ploegen denken eerder aan een Ronde van Europa, laater dit jaar te verrijden door de GroteRondelanden Italië, Spanje en Frankrijk. 

Het zal mij benieuwen.



























Speciaal voor Florenc: Chris Froome en Dylan van Baarle trainden in Zuid- Afrika, maar zijn weer thuis

Daar ligt ie verdorie alweer, de Monte Serra

Tot slot een muziekje waar de meeste lezers dit keer niet opgewekter van zullen worden: een jamsessie van Pink Floyd en Frank Zappa: Interstellar overdrive. De dope spat bij Roger Waters uit de oren en ogen. Ja, leven is soms ook lijden, en je moet er doorheen.


Ik wens eenieder veel CORAGGIO, het behoud van een goed gemoed en behoud van gezondheid.


Lucca, 27 maart, 11.11 uur

Lucca in Lockdown

Hoop in tijden van Corona:

Andrà tutto bene


19 maart



La Repubblica vandaag:

Weest verantwoordelijk, het zijn cruciale dagen

'Het is de dag die je wist dat zou komen', herinnert u zich deze titel van de nationale kroningssong voor onze Koning nog? De titel is evenzeer van toepassing op de komst van een nieuw virus dat plotseling opduikt, een zegetocht over wereld maakt zonder dat er vooralsnog kruid tegen gewassen is. Om een spoor van vernieling en ontwrichting achter te laten. Waar het eindigt weet niemand.

Zoiets als wat nu gebeurt met Corona werd al lang verwacht. Het was niet de vraag of, maar de vraag wanneer een dergelijke virusuitbraak zou plaatsvinden . Zoals de niet of maar wanneer-vraag ook geldt voor de mega aardbeving in Californië (ja, daar midden in het hi-techcentrum), of voor nog eens de aswolkuitbraak van die vulkaan op IJsland, of die bij Napels, op Bali of elders.... U ziet, ik ben niet te beroerd om wat zwartgallig te doen. Niet of, maar wanneer. Toch niet volgende week al? Je moet er niet aan denken....



De 'dag die je wist' was daar een maand of drie geleden in Wuhan, China.' Toen maakte het Coronavirus voor het eerst de zogenaamde 'oversprong' van dier naar mens. Op de markt waar allerlei dieren ter consumptie worden aangeboden, zoals daar zijn slangen, gordeldieren, apen, ratten, vleermuizen, wat niet al. Lekker! Ff roosteren, piripirisausje erbij smikkelen! Het is niet helemaal duidelijk om welke diersoort het hier is gegaan. Maar het tot dan onbekende virus heeft op die dag een of meer mensen,besmet. De vraag was eerst nog: kan het ook van mens op mens overgaan (hoeft niet per se). Nou, dat was snel duidelijk:ja,dus!. Binnen de kortste keren vernamen we het vervolg: ongeveer 70 miljoen mensen volledig geïsoleerd (opgehokt) in de de provincie Wuhan.

Er zijn in het verleden al heel wat virussen geweest die zo'n oversprong van dier naar mens hebben gemaakt. Zogeheten Zoönosen. Denk aan HIV, Ebola- Hendra- en Hantavirussen; bij ons ook de Ziekte van Lyme. Allemaal virussen (of bacterieën) die normaal - in een natuurlijke situatie - aanwezig zijn in een, misschien enkele- vaste gasthe(e)r(en): het in de virologie zo genoemde reservoir. Daar doen ze doorgaans geen kwaad, ingebed en gecontroleerd als ze ahw zijn in de ecosystemen waar hun gastheren hun natuurlijke plekje hebben. Met het omleggen van de regenwouden in Zuid-Amerika en in Africa bv. komen die virussen in problemen. (tussenvraag: zou dat bij ons in de Middeleeuwen ook zijn voorgevallen? Ik denk van wel. Maar we hebben sindsdien ws. groepsimmuniteit op kunnen bouwen).

Omdat hun vaste gastheer het niet meer trekt, cq. wordt uitgeroeid, moeten die virussen zich achter de oren gaan krabben. Wat denkt zo'n virus? Nou, volkomen kut dat ze hier mijn natuurlijke omgeving komen pletten, maar voilà, tegelijk worden mij nieuwe, ongekende perspectieven geboden: de mens (die alles zo goed weet)! Wat zijn er daar veel van....En een aantal is zo dom dat ze bv. mijn normale gastheer op hun etensbordje willen zien.

Ten strijde!. Nature strikes back! En zo is een nieuwe oversprong een feit. Voorlopig kan - in dit geval  - Corona goed vooruit. Elke dag feest, mede omdat de mensen de gevolgen voor henzelf in eerste instantie nogal bagatelliseren, en voor de gemeenschap als geheel onderschatten, dan wel geen verantwoordelijkheid voor wensen te nemen. Het eindeloze speelveld voor het virus wordt pas ingeperkt als besmette mensen weerstand hebben gebouwd (te meten aan antistoffen in het bloed), of na toediening van een op dit moment nog niet gevonden vaccin.

Nou ja, stop it! Ben je geïnteresseerd, lees dan dat boek Van Dier naar Mens, en je snapt beter hoe het werkt. En dat we moeten leven met volgende uitbraken van weer nieuwe virussen. Nadat Corona hopelijk het veld heeft geruimd. En dat gaat nog wel even duren. om te beginnen een week of 10.


Artikel Jean Pierre Geelen VK 21 maart

 Alles komt goed (maar het gaat nog wel even duren...)

Italië koos optie 3, Nederland optie 2, er is discussie over

Italië

Toscane, het oranje gekleurde stukje linksonder. Er gloort ook een beetje hoop: meer dan 1000 personen genezen in Italië

___

Het schijnt dat er in Wuhan, de bron, nu, na 3 maanden geen nieuwe besmettingen meer bijkomen, en dat het leven langzaam weer wat op gang komt. Dat is goed nieuws. Andrà tutto bene alla fine?

In Italië lopen we een fase achter bij China (nb. in NLD tenminste 2, wilt u dat overwegen?), we zijn in Italië nog niet toe aan het afvlakken van de curve 'besmettingen en doden'. Integendeel. Gisteren zijn er bijna 500 doden bijgekomen. Dat cijfer zegt meer dan het aantal officieel vastgestelde nieuwe besmettingen (ca. 2700 op een dag). Niet iedereen met klachten wordt nl. nog getest. Dus het aantal besmettingen ligt hoger dan het officiële cijfer, dat kan je gevoeglijk aannemen. Het goede nieuws is wel dat er een dikke duizend personen het ziekenhuis hebben mogen verlaten, genezen verklaard. 

Deze cijfers laten zien dat het virus hier nog niet is overwonnen. De piek in het aantal besmettingen werd verwacht tussen 25 en 28 maart. De zeer strenge maatregelen (iedereen blijft thuis als basis) zouden tot ongeveer dan van kracht zijn, en bv. de sluiting van scholen tot 3 april, Maar het lukt nog niet het virus eronder te krijgen. Vandaag heeft de regering dan ook besloten de lockdown-periode  voor vooralsnog onbepaalde tijd te verlengen. Nee, dat is niet misselijk.

Deze dokter zit er even helemaal doorheen.

Intussen zingen en klappen wij voor al het medisch personeel (en zelfs de politie) die momenteel een hell of a job verrichten. Elke avond om 18 uur. Ze verrichten wonderen, die lui, moeten vanwege de enorme toeloop op de voorzieningen zlefs al niet te doene beslissingen nemen: wie wordt geholpen, wie niet. Stel het je voor! 

En denk niet dat de medische zorg hier van 3e wereldniveau is: Italië staat op dit vlak een stuk boven... Nederland.

Wij

We zaten hier al behoorlijk relaxt, goeie balans tussen dingen die op een of andere manier inspanning vergen of gewoon moeten en rust. Door de omstandigheden zijn we nu doorgedaald naar een staat van diepe kalmte.

Door alle maatregelen zijn we, zoals iedereen hier, sociaal geïsoleerd. Opgehokt, zo u wil. Dat is nu al een maand zo, de eerste 1,5 week min of meer op eigen initiatief, de adviezen volgend, bv.menigte mijden, evenals trein en bus, en dus geen uitstapje naar Castagneto Carducci. Zelfs de stad niet in. Vervolgens ter naleving van de elkaar opvolgende decreten van de regering. Iedereen blijft thuis nu, dat is het uitgangspunt. 

Hoe leeg zijn de steden in Toscane.... heel leeg. Zie de beelden van het anders zo toeristische Firenze. In Lucca is het niet anders. Het oude centrum is leeg, zoals ook de locale Kalverstraat, die hier Via Fillungo heet. Of het oude Forum Romanum, de Piazza Michele (foto).

Gelukkig hebben wij nog de beschikking over een ruim en zonnig terras, dat kunnen maar weinig mede-Lucchesi zeggen. Die mogen al blij zijn met een minibalkonnetje. Als ze geluk hebben. Zelfs dat is de meeste inwoners van Lucca-centrum niet gegegeven. 

We kunnen  dus met dit  mooie weer lekker buiten een koffietje drinken, de krant of een boekie lezen etc. Dat doen we ook. Verder geniet ik daar de vogelgeluiden, en af en toe speur ik de blauwe lucht af om te zien of de eerste gierzwaluwen al terug zijn. Dat is een belangrijke dag: in Nederland zijn ze 3 à 4 weken later terug; een dergelijk verschil gaat ook op voor het verloop van de Corona-curve in Nederland.  Daarop zet ik nu een tientje in.

Door de totale lockdown is het leven in Italië, Toscane ook, quasi volledig tot stilstand gekomen, dat geldt uiteraard ook voor Lucca: geen kip op straat. Je mag je alleen buiten vertonen voor de bare necessaties of life. Maar niet zonder een passende verklaring waaruit die noodzaak blijkt. Het formulier ziet er zo uit:

De keuze aan gegronde redenen om je uit huis te vertonen is krap. Boodschappen doen mag, maar wel zo dichtbij als mogelijk, en niet even verder weg waar volgens de aanbieding het tweede pak koffie gratis is. Ommetje met de hond mag ook, maar ook dan zo dicht mogelijk bij huis. Samenscholingen van meer dan twee personen zijn verboden. De sfeer op straat is bedrukt en gelaten, voorzover je de gelegenheid hebt om dat waar te nemen.

De laatste keer voorlopig met Lucca naar Parco fluviale en rivier de Serchio. Illegaal, want te ver van huis

Wat bv. niet mag is fietsen, mijn ritjes kan ik op mijn buik schrijven. Ik las dat men dat in Utrecht onzin vindt. Fietsen in je eentje, of in klein groepje, wat kan daar mis mee zijn? Op zich niet zo veel, sterker: het bevordert je weerstand en het goede gemoed. Er zijn hier twee argumenten voor het verbod:

- te grote inspanningen onder deze omstandigheden vermijden (daar heb ik mijn vraagtekens bij, beetje in de heuvelen rond Lucca rondrijden doet goed aan lichaam en geest). Feit is wel dat auto's veel harder rijden , in de overtuiging dat ze niet meer met fietsers van doen hebben.

- gezien de overbelasting van de ziekenhuizen is de kans dat je bij een ongeval niet goed geholpen kan worden, of anders wel een kostbare plek van een Coronapatiënt in beslag neemt, en een beroepmoet doen op de zorg van toch al overbelaste medisch personeel (daar kan ik mij in vinden, het is een kwestie vancombinatie solidariteit en eigenbelang)

Wandelen over Muren rond het centrum: verboden!

Hoe het ook zij, fietsen valt onder de niet noodzakelijke verplaatsingen, verboden dus. En de handhaving erop is streng. Renners die het er toch op wagen worden onverbiddellijk van de weg gehaald. Gisteren werd ook iemand bekeurd die een ongeloofwaardige reden voor zijn aanwezigheid opgaf. Hij was opweg naar de dokter. De politie belde die dokter, en die had nog nooit van de patiënt gehoord. Dubbele boete: valsheid in geschrifte en niet in rechte lijn van huis naar dat doktersadres.

Een andere  wat hilarischer aanhouding: een echtpaar was met twee met de auto naar de supermarkt. Hen werd gevraagd naar de reden van verplaatsing. Ja, boodschappen doen.Maar dat mag niet met twee. Ja, maar mijn man weet zonder mij niet wat hij moet kopen. Dat kon de politiepatrouille wel begrijpen: geen boete, maar de man moest in de auto wachten. 

De Coronacrisis, tsja, we zitten er midden in, en we moeten er doorheen. We houden ons aan de regels. Ja, we zijn aan huis gekluisterd, zonder sociale contacten (die missen we het meest).  En ach, wat is helemaal het verschil dan met een vakantie aan de Spaanse costa's? Lekker niets doen,toch?Je wordt wakker, krantje scoren, een ontbijtje met koffie op het terras, wandeling met de hond, boekje, dutje, wandelingetje, glaasje, avondeten, beetje tv kijken, naar bed, want het is morgen weer vroeg dag! Het is dat je er naeen tijdje een beetje lamlendig van wordt. Vakantie gangers mogen op zeker moment terug naar huis, wij blijven nog even 'gevangen'. Dit is zo'n beetje onze dagindeling:

kommetje

ommetje

kommetje

tukje

ommetje

kommetje

tuk

(van Kooten en De Bie)

Het is wat het is, en daar gaat het om.

Lamlendig geworden na 2 maanden lockeddown