Koers, zwabberstralen en lekke goten (1 maart2013)

Het podium van de Gran Premio di Camaiore, gisteren:

Nocentini, Sagan, Ulissi

Gisteren mooie koers gezien. Pracht omstandigheden. GP di Camaiore, met zeer mooi deelnemersveld. Winst voor P. Sagan, 2e Ulissi (een van mijn favo’s in het Gaul-wielerspel). Ik stond op de Stiava/Mt Pitoro, waar de heren 6x overheen moesten. Een hele opgave, aan de gezichten en het aantal afvallers te zien. Wout Poels zat mooi van voren bij de laatste passage, maar kwam niet bij de eerste 10 in de uitslag (33e). Ik deed Stiava-klim deze week zelf een keer 2x achter elkaar, en had het toen goed zitten. Maar ja, ik ben Wout Poels niet, laat staan Peter Sagan.

Rond de koers zelf uiteraard ook een stukkie gefietst met een aantal aspirant-maffiosi. Na de laatste passage van I Big kop over kop terug naar Lucca. Morgen Strade Bianche; even zien of het lukt ook daar aan het parkoers te geraken.

Laatste doorkomst Stiava: de besten nu vooraan: Sagan, achter hem Nibali, verder o.a. Menchov, Ulissi en Nocentini

Verkiezingen
Het is momenteel wel heel erg verkiezingstijd hier. Binnenkort nieuwe paus, binnenkort ook nieuwe regering? Dat valt nog te bezien. De uitkomst van de zondag en maandag jl. gehouden verkiezingen heeft het land in redelijke chaos gestort. Logische meerderheden tekenen zich niet af. Er was grote winst voor diegenen die het anti-europese sentiment weten te exploiteren Dat zijn komiek Grillo en..... Bunga Berlusconi. Je gelooft je ogen niet. Vrienden en bekenden hier zijn er knap beduusd van : Italia fallita!

Berlusconi lokte o.a. veel kiezers met de belofte belastinggeld voor het eerste huis terug te betalen. Ondanks de waarschuwing op deze spotprent. Berlusconi: 'Ik geef 20 piek terug'. Jezus: Kijk uit, het waren er wel 30.' Ook demonstraties om de kiezers te waarschuwen hielpen geen zier.

 Politieagent, gevarieerd maar zwaar beroep  (Basta Berlusconi)

Opmerkelijk feit: in Toscane is heel anders gestemd dan gemiddeld over heel Italië. Zouden de mensen hier snuggerder zijn (door betere olijfolie of zo)? Zie dit staatje w.b. de machtsverdeling in de nieuwe Kamer:
                                                  ITALIË            TOSCANA
Bersani (links-middenblok)          29,6%              41,5%       
Berlusconi (rechts blok)               30,7%              20,7%
Grillo (5sterrenbeweging)             25,5%              24,0%

Alles van Grillo komt van het verlies van beide blokken. En dan hebben we nog hervormer Monti, tot aan de verkiezingen de numero uno; die vangt rond 10% van de stemmen.

De Lente gekomen
Het weer in februari was onder de maat, hoewel uiteraard wat beter dan in Nederland. Temperaturen bleven verwijderd van de normaalwaarde, en er was, naast aardig wat regen, ook twee maal sneeuw gedurende enkele dagen. Niettemin heb ik sinds dag 1 (dat was effectief 7 februari) toch 13 ritjes op de fiets kunnen maken, met totaalafstand 840 kms. Dat moge niet overdreven veel zijn, maar houd er rekening mee dat er behoorlijk wat klimwerk in zat. Als ik dat naar 'nederlandse' kilometers zou moeten vertalen kom ik dik boven de 1000 uit; dat klink al beter. Vooral vanwege het weer zat er niet meer in, helaas. Eergisteren reed ik in de klim over Castello/Gombitelli nog tussen de sneeuw.

Zo was er wel volop gelegenheid om samen ons ding te doen. Beetje werken, beetje aanklooien, beetje barren, beetje lezen, beetje Italiaans leren (Mary-Anne), beetje wandelen over de Muur en door de stad (met babbels hier en daar).

Het heeft deze tijd wat langer geduurd voordat we hier weer relaxt de dagen konden laten passeren, hoe prettig het toch in ieder geval wel degelijk was. De stress rond thuis was daar zeker debet aan, het lukte en lukt nog steeds niet om de zorgen helemaal weg te stoppen. Maar inmiddels hebben we ons ritme wel gevonden. Aan de ontvangst heeft het zeker niet gelegen. Leuke contacten, en de huiseigenaren zien ons ook graag verschijnen. Dochter Viola verwelkomde ons met een mooie tekening, ik denk een kruising tussen een vogel en een bultrug. Maar dat zal ik haar nog wel vragen.

Economie & Milieu
Begin deze week, op een dag dat de regen de overhand had, vielen in de in de binnenstad de vele lekkende dakgoten op. Op talloze plaatsen zwaaide het water op de wind alle kanten uit. Oorzaak: forse achterstand in het onderhoud, veel leegstaande gebouwen ook. Met het feit dat het aantal winkels dat hun deur definitief sloot t.o.v. oktober flink is toegenomen wijst dat op de nogal bedroevende staat van (ook) de lokale economie. Die zwabberstraal deed me ergens aan denken. Na de eerstvolgende keer fietsen deed ik mijn plas in de douche, dit mede op aanraden van Groen Links, want goed voor het milieu. Of dat hem gaat worden weet ik nog niet, ik heb mijn twijfels. Het richtinggevoel op zich mag bij mannen die op leeftijd beginnen te komen nog wel in orde zijn, het lichaam wenst niet altijd meer mee te werken om dat gevoel te vertalen in een goed gemikte straal. Over de mogelijke consequenties van zo'n zwabberstraal hoef ik u niet te informeren, denk ik. Wat dat betreft nog niet zo'n gek idee, dat doucheplassen.

Le Mura: 500 jaar oud. Op 1 oktober vangen de festiviteiten aan. Eigenlijk al op 29 september.....: de eerste kilometers van de WK Wielrennenbij de mannen-profs

Ten slotte: vandaag is de campagne 'Beleef de Lente' van Vogelbescherming Nederland weer van start gegaan. Met o.a. 'mijn' soort: de Steenuil. Het allereerste clipje toont de heer en mevrouw Steenuil bij en in hun woning. Warm aanbevolen!

Wat te doen bij slecht weer....?

Foto: Dario Trabucco

Het is ook in Toscane lang niet altijd zulk mooi weer als op bovenstaande foto. Gisteren (do. 21, salarisdag) regent het, net als eergisteren, en ook voor de komende dagen t/m maandag wordt minder fraai weer voorzien, in het weekend zelfs kans op wat sneeuw wat hogerop op mijn vaste parkoersjes hier in de buurt. Mijn laatste ritje dateert alweer van 3 dagen geleden: 87 kms met 'Il grande' Dario, tegen de wind in naar zee en terug over o.a. de Stiava-klim, waar het venijn qua stijgingspercentages zowel in het begin als aan het eind schuilt. Maar een mooie klim. Ik (63) word er momenteel meer dan in oktober jl.  giga afgereden door diezelfde Dario (55), die gewoon is blijven doortrainen terwijl ik door omstandigheden vrijwel niets kon doen. En dus een paar kilootjes won. Hoor ik vandaag dat de heer Bart D. die vanaf 20 maart een weekje komt meefietsen,  5 kilo heeft kwijt gespeeld. Hoe? Sportvasten, waarschijnlijk. Gaat die er me straks ook nog afrijden, zeker? Morgen, vrijdag, ondanks het mindere weer dan toch maar aan de bak.....  Leven is vaak lijden; wielrennen, een karaktersport, is dat heel vaak ook. Uit deze wiskundige vergelijking volgt: Leven, want fietsen.

Dienstfiets

Lucca, leven want fietsen

Zo heb ik dit blog genoemd. Beetje kort door de bocht, misschien. Het is gekomen door de Kerst. We waren als familie bijeen, bij mijn oude – reeds dementerende-  vader thuis. Mijn schoonzusje had – op zich heel lief - voor eenieder een presentje rond het thema gelukkig zijn. Die staat van welbevinden is momenteel, en was zeker ten tijde van de Kersemis, voor weinigen in mijn familie weggelegd. Ik vormde daarop de uitzondering, volgens het voor mij bestemde briefje. Zelf dacht ik daar ietwat anders over. Ik had juist twee maanden crisismanagement rond mijn vader en een van mijn broers achter de rug, en er zou zeker nog een maand bijkomen, wist ik op dat moment al. Geen tijd, en/of geen goesting om op de fiets te stappen voor een duchtige teistering van het intrinsiek luie lichaam. Dus oh, wat zag ik uit naar Lucca…..! Weer een beetje leven, want weer kunnende fietsen. Begrijp u wel? Vanwege veel meer houden mensen óók van het velooke, omdat mèt de inspanningen de zinnen eens goed kunnen worden verzet. De geest moet immers toch zeker af en toe kunnen waaien, zoals Johnny the Selfkicker het in 1977 kernachtig formuleerde (God hebbe zijn ziel). Het is de balans, stupid!, of eventueel de economie.

Johnny

Op de ene foto hieronder doen we terras op het mooiste plein van de stad, Piazza del Anfiteatro; vroeger deden de Romeinen hier hun spelletjes, maar dan geen koekhappen. Bij nattigheid kunnen we nog wel boodschappen doen. Dwars door de stadsuren naar de super. Rondlummelen en op bezoek in de winkel van Paldino en in de Bar van Julia behoren tot de favoriete bezigheden.Gisteren hebben we de nattigheid overleefd met de middagmaaltijd in een van onze favoriete restaurants hier: Ammodonostro.

 

Verder hebben we onze steenuil-gerelateerde klussen (kijk vanaf 1 maart weer naar www.beleefdelente.nl ), lezen de Italiaanse en Nederlandse krant en kijken 's avonds het NLD-nieuws en meestal DWDD. In Italië volgen we de berichtgeving over het aftreden van de paus (wil zich meer tijd met de kinderen bezig houden) en over de landelijke verkiezingen (dit weekend); men vreest hier heel erg de terugkeer van Bunga Berlusconi. Heb ik nog een projectje om een boekje met 68 Ethiopische fabels, mythen en legendes vanuit het Italiaans te vertalen. Tijdens de sneeuwdagen onlangs betrof het bv. het verhaal 'De wreedheid van de vrouw', heel interessant hoe die Ethiopiërs daar tegenaan keken. Tijd voor een boek is er ook, ben doende met 'Een man wordt ouder', van Italo Svevo. Best toepasselijk op mijn situatie. Peter Koelewijn wist het ook al. En in het kader van 'bijhouden van mijn vak' las ik o.a. een prachtartikel over de paring van de Watervleermuis in relatie tot de hoogte.

En dan ben ik nog een middagje met Christiana naar het hoofdkwartier van SRAM geweest, gevestigd in een prachtige villa net buiten de stad. Zij had haar fietsje laten uitrusten met dit mooie systeem, en moest zich een en ander laten uitleggen. gezellig daar, met veel wielerpraat.

Het gaat beginnen.......!

Alhoewel er al enkele weken in Azië het een en ander qua koers is gebeurd gaat het wielerhart nu pas echt kloppen. Het gaat beginnen! Het Vlaamse openingsweekend staat voor de deur, en de NOS zendt niet uit. Maar hier komt het wel op beeld. En omdat het hier zaterdag èn zondag slecht weer zal zijn kan ik onbekommerd voor de buis plaatsnemen. Maar vandaag lukt het nog wel zelf te fietsen. Om 12 uur afspraak met o.a. Dario voor een tripje richting Matraia en de Piccolo Mortirolo. Vermoedelijk moet ik na afloop even met de benen omhoog. 

Verkeerde straat

D1 op Zondag bij Gaul (sectie Lucca)

Op speciaal verzoek van de heer M.k.h.m. H. te 's B. (Oeteldonk) blijf ik deze keer buiten beeld, en laat het landschap het verhaal vertellen.
Komt wel mooi uit. Na twee dagen conditioneel goed aan de tand te zijn gevoeld door Dario (2 stevige trajecten van 80 en 90 kms resp.) was het zondag tijd voor een herstelrondje op D1. De route was 52 kms lang en bevatte de klims van Piazzano (ca. 2,5 km) en Monte Pitoro (vanaf de watjeskant, ca. 2 kms). Onderweg de eerste hagedis van het jaar gezien, alsmede de achter de brommer van Pino trainende Saxo-coureur Ran Margaliot. Ik deed het kalm aan, en kon de tijd nemen voor het maken van wat trajectfotoos.


Op weg naar de eerste klim


                                                         Langs het forellenbeekje

Beneden.....     en bijna boven klim Piazzano, mooi door het bos

Na de afdaling linksaf SP1 r. Camaiore

Linksaf r. Massarossa, klim Mt. Pitoro

                                                               Boven Monte Pitoro

   Naar links: begin afdaling r.Massarossa

Onderweg: afdaling in de zon, uitzicht op zee en kustmoeras Massaciuccoli

Doorheen de olijfgaarden

                Weer beneden, linksaf r. Lucca (S.439)

Door Masaciuccoli, Romeinse opgravingen (badhuis en zo)

Stukje langs de snelweg, rechtsaf naar brug over de Serchio

                          Zicht op Ripafratta

                                    Kerkhof in Cerasomma

FF wachte.......

Daar zijn de Muren van Lucca weer

        Allerlei dingetjesmarkt, elke 3e zondag in onze straat

                                    Allerlei  dingetjes

Wegens sneeuw: Parkoersverkenning WK Wielrennen uitgesteld

Lucca in het wit

 

Nog niet goed voor te stellen, maar op zondag 29 september rijden de heren profcoureurs vanuit de start in Lucca-centrum hier, op de dit jaar 500 jaar bestaande Mura die het historisch centrum van de stad omsluiten, hun eerste rondje à 4,2 km voor het WK Wielrennen 2013.

                                                           Parkoers WK-ELite

Ik ben wel benieuwd wie er tegen die tijd aan de start mogen verschijnen. De bloedzakken en spuiten met epo en testosteron en wat dies meer zij vliegen momenteel in het rond, ook hier in de buurt van Lucca. Dan gaat het weliswaar over de reeds uitgetreden Mario Cipollini, alias Il Re Leone, die als ‘Maria’ bij de heer dokter Fuentes bekend zou zijn. Maar Fuentes had een clientèle waar ook nu nog actieve coureurs deel van uit maakten. Misschien moeten die straks wel verplicht passen voor het WK.

Mario vliegt er intussen wat timide tegen in, tegen de in de pers verschenen beschuldigingen, en doet dat via zijn advocaat. De kranten hier doen dat ook, er in vliegen, maar dan steviger. De onderste spuit zal boven komen! (Het er in vliegen geldt trouwens ook voor het nieuws over het aftreden van de paus: vandaag 8 pagina’s in Il Tirreno (later meer)!) Zo wordt in Il Tirreno van vandaag het verhaal opgerakeld over een kamermeisje van Hotel Santa Cristina in Prato waar een deel van de rennerskaravaan, waaronder Mooie Mario, tijdens  de Giro d’ Italia van 1996 (!) de nacht doorbracht. Dat was aan de vooravond van de 11^e etappe richting Marina di Massa. Mario sliep met zijn eigen vrouw, dat wel. Maar het 30-jarige kamermeisje verklaarde dat zij zich de volgende ochtend bij het legen van de prullenbak had geprikt aan de naald van een spuit, die zou zijn gebruikt voor ‘niet toegelaten praktijken’. Zij eiste 200 miljoen lire aan schadevergoeding voor  het toebrengen van lichamelijk letsel. Hoe dat afliep weet de krant niet precies. Wel dat Mario die etappe won….

  

                        Straat                                                                  Tuin

Maar goed, als de Muren het sneeuwgezien weer toelaten ga ik beginnen aan een diepgravende parkoersverkenning van de eerste kilometers. De slag zal op de Muren van Lucca niet vallen, zo veel is zeker. Het wordt meer een feestelijke uitgeleide door het talrijk toegestroomde publiek, stel ik mij voor. De komende weken zal ik mijn onderzoek uitbreiden tot voorbij San Baronto (zie kaartje). Dan komen de plekken waar groepjes kunnen wegrijden wel in beeld. De voor de hand liggende keuze voor een vroege poging ligt op een van de 4 klims die moeten worden genomen. En dan maar kijken waar het schip strandt. Dat gaat zonder twijfel zijn op het lokale circuit in Firenze, dat 10 keer moet worden gerond; met in elke ronde 2 op den duur krachten slopende salite te overmeesteren. Het zullen sterke benen zijn die straks op het podium staan; ik zie er zeker een paar Nederlandse bij.  Of sla ik nu dromend door?

Marcel Kittel: kandidaat-winnaar? Denk het niet, Oman is het WK niet

Zelf nog gereden?

Ja, zeker wel. En met genoegen, want het was uitstekend fietsweer (tot de sneeuw kwam….). We zijn nu een week hier en ik heb 4x een rondje gereden, gemiddeld 60 kms. Het grootste deel op de hartslag, in D1, maar in de klims, w.o. in elke rit ook de Monte Pitoro (gisteren - inmiddels eergisteren, dank zij Internet) wegens sneeuw gesloten!), kon ik dat niet helemaal houden. Eenmaal heb ik dik boven mijn omslag zitten geven toen ik met een groepje na de afdaling Pitoro over de SP1 terug naar Lucca ben gegaloppeerd, ondanks de pijn van een jichtige grote teen. Ook wel eens lekker. Dat galopperen, bedoel ik. . . De komende weken ga ik opvoeren en zo mijn vorm en conditie weer terugvinden. In de maanden november t/m januari is er van fietsen niet heel veel in huis gekomen ‘wegens omstandigheden’. Gaan we inhalen! Met een beetje geluk.

Volgende keer meer, ook over niet-fietsen