Trump verlegt de grenzen
________________________________________
Hoofdstukjes (en paragraafjes):
- Wielrennen, een katholieke sport?
- Oneliners en Citaten
- FC Lucchese
- Marianne Faithfull e.a. R.I.P.
- Zoönosen - Vogelgriep
- Terug in de Tijd, van Baarn tot Ethiopië
Lucca inventariseert muurhagedissen
__________________________________________
Wielrennen, een katholieke sport?San Baronto Dit is 'em: bronzen beeld, 13e eeuw Op 7 april 1995 verhieven de bisschoppen van Toscane, in vergadering bijeen te Florence, San Baronto tot beschermheilige van ons, wielrenners, voorzover woonachtig in één der bisdommen van Toscane. Het begeleidend schrijven luidde aldus: Dank u, Heer dat u mij van de fiets heeft doen houden Dat u mij het gevoel van vrijheid geeft op de wegen der wereld Dat u er voor zorgt dat ik tijdens de vermoeienis van het trappen Niet alleen ontsnap aan mijn verplichtingen Maar ook dat het mij vervult van dankbaarheid voor de schoonheid van uw schepping, en voor het leven en het vertrouwen dat u me alle dagen geeft. Dat ik een bron van goede werken moge zijn jegens diegenen die moe en moedeloos zijn. Help mij, Heer om passende woorden voor hun te vinden zoals het me lukt om de juiste versnelling te vinden tijdens de klim Ik hoop, Heer dat mijn geloof altijd door u zal hernieuwd Zodat ik mijn leven kan afsluiten met een sereen geweten Dat ik mijn plicht heb gedaan als fietser en als christen. __________
|
Wie is dat dan wel, die Baronto, en wat heeft hij met wielrennen te maken?
De Heilige Baronto is van de vroege middeleeuwen. Hij werd geboren uit een gegoede familie te Limoges. En wel in de regeerperiode van de Merovingische koning Theodorus de Derde (673/75-691). Diens voorganger koning Clovis bekeerde zich in 496 tot het katholieke geloof. Merovingische koningen brachten het 'ware geloof' ook tot in onze contreien. In de loop der tijd zijn in Nederland op vele plaatsen typische grafvelden opgegraven, onder meer gekenmerkt door rijke grafgiften, zoals te Rhenen, Wijchen en Bergeijk. Logisch dat die ook in België zijn gevonden. Maar daar had San Baronto vermoedelijk allemaal geen weet van.
De San leidde voordat ie San werd geruime tijd een liederlijk leven van zondige pleziertjes, maar daar kwam na een hevige koortsdroom een einde aan.
Verkwikt en gezond weer opgestaan uit een koortsige bijna dood-droom met optredens van zowel aartsvader Abraham als enkele duivels bekeerde hij zich tot het katholicisme. Hij werd monnik. Pelgrimstochten brachten hem in Toscane waar hij in de heuvels van Montalbano een kluizenaarsleven aanving. In de buurt groef hij met zijn blote handen een bron uit. Kom daar nog maar eens om... Het is de plek waar in 1995 een monumentje werd opgetrokken, een renner in volle inspanning op de klim voorstellend... In de 11e eeuw werd op de plek waar hij zijn kluizenaarsleven leidde te zijner ere al een eerste kerk gebouwd. Later groeide die plek uit tot een gehucht van bescheiden omvang, en kreeg de naam San Baronto. Tegenwoordig is San Baronto een onderdeel van de gemeente Lamporecchio (Andrea Tafi!), en ligt dicht bij Vinci, het geboortedorp van.... Leonardo , provincie Pistoia.
Het monument bevindt zich bijna aan het einde van de fraaie, 6 km lange klim naar het plaatsje. Aldaar is enige steun 'van boven' meer dan welkom. Is het daarom dat de San de patroonheilige van alle wielrenners in alle Toscaanse bisdommen is geworden? San Baronto wist uiteraard geen bal van wielrennen. Na zijn bekering zou hij louter te voet gaan. In de loop van maart hoop ik weer een rondje over San Baronto te kunnen rijden. Eens zien wat San Baronto met mij voor heeft.... als ongelovige. En ik mag toch hopen dat ook niet-Toscaanse fietsers op zijn steun mogen rekenen.
_____________________________
Vertrokken bij Facebook. Goodbye!!
_________________________________
Oneliners en Citaten
- Komt het nog tot een Voorjaarsnota? Met het gekibbel binnen het Kabinet, en de giftige combinatie met asociale media (Wilders) zou je denken van niet;
- Nieuwe partij op links? Niet nodig. Geen beter nieuw verhaal dan het oude verhaal, over solidariteit en zo (John Jansen van Galen, radiocolumn OVT, 9 februari);
- Vieze rook, houtkachels maken ziek;
- Vandaag maar weer even de hippocampus geprikkeld - tegen Alzheimer;
- De hersenen van twaalf overledenen met dementie bevatten vele malen meer microplastics dan gezonde breinen;
- Gaza vakantieoord? .... er komt geen einde aan de tristesses in de wereld;
Bron: Corriere della Sera, 7 februari
- Gaza de riviera van het Midden-Oosten? Moet er wel eerst veel gezuiverd worden, puin en etnisch;
- Hoe harder Amerika beslag legt op Groenland, hoe groter de kans dat Rusland Spitsbergen op een dag schaakt. (Column Carolien de Gruyter NRC 17-1);
- De Franse keizer Napoleon merkte op: ‘Religie is wat de armen ervan weerhoudt de rijken te vermoorden.’ ;
- Kabinet vindt helmplicht en minimumleeftijd voor fatbikes niet nodig... (5-2). Beetje dom van minister Madlener: binnenkort toch weer een aantal PVV-stemmers minder;
- Opkomende nieuwe virussen: Als het normale leven van een virus of bacterie wordt verstoord .... worden de rapen gaar;
- Dicht op elkaar gepakte gastheren doen ziekteverwekkers (bacteriën, virussen) gedijen;
- “The pandemic clock is ticking,” Osterholm said. “We just don’t know what time it is.” (Dr. Michael Osterholm, director of the Center for Infectious Disease Research and Policy at the University of Minnesota);
- Een goede populist zou twitteren: hier gaan burgers dood, pak die geitenhouderijen aan, nu. Column Sheila Sitalsing, VK 8 februari 2025;
- Je hebt de Middeleeuwen, de Gouden Eeuw.... wij leven in de Vieze Eeuwen, of volgens Theo Bakker in de Eindtijd;
- Nederland heeft, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, géén ruimteprobleem. Wel: irrationeel ruimtegebruik. Column Frank Kalshoven, VK
- Peter Middendorp column 15-1: het gaat razendsnel de verkeerde kant op met het klimaat – elke week worden nieuwe records gebroken, Californië brandde onlangs meer dan hevig, in de winter. Toch hoef je maar ergens te komen of de radio aan te zetten en je hoort mensen vertellen dat ze binnenkort gaan skiën. En komende zomer weer een eind weg met het vliegtuig. Dat zijn toch twee lichtpuntjes, zeggen ze, bij alle somberheid. Dingen om naar uit te kunnen kijken;
- Met het democratisch gehalte van de huidige tycoons is het nog veel slechter gesteld dan in februari 1933. (Column Tommy Wieringa, VK 15 januari);
- De zin waar het om gaat, is deze: 'Het kostte de tycoons blijkbaar geen enkele moeite om de ondergang van hun democratie te financieren'. Dat gold in de jaren '30, nu gaat het ook die kant op (idem);
- Slechts 30 van de 745 wateren in Nederland voldoen aan de Kader Richtlijk Water;
- 'Het RIVM concludeerde dat de waterkwaliteit in veel gebieden 'niet goed genoeg' is. Het drinkwater raakt vervuild door bestrijdingsmiddelen en de grote hoeveelheden mest die boeren uitrijden. Ook medicijnresten en lozingen uit de industrie, zoals PFAS, verontreinigingen het water. De waterkwaliteit is inmiddels zo slecht dat Nederland de doelen van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) niet gaat halen;
- Er kan hier gelukkig wel meer niet, er komt een tijd dat we dat als een van de grootste verdiensten van het kabinet-Schoof gaan zien. (Marcel van Roosmalen, column NRC 23 januari);
- Hedde drugs op? Snuift u wel eens een lijntje? Of zit u meer aan de XTC-kant? Hoe ook, dan bent u (mede)verantwoordelijk voor zware drugscriminaliteit, en ook nog eens voor de vernietiging van de natuur;
- Hij was ervan overtuigd dat mensen als individu allemaal van goede wil zijn, maar dat zij zich in massa’s konden verliezen in verwoestend kuddegedrag. Bioloog Gerrit Jan de Bruyn (1932-2024);
- De mens is de enige aap die zich kan verbeelden dat hij geen aap is. Idem;
- Er is nog geen datum voor de Nationale Whatsapp-overstapdag;
- In recent historisch onderzoek wordt beschreven hoe het verval van het Romeinse Rijk waarschijnlijk werd bespoedigd door hoge loodconcentraties in de lucht, hetgeen een gemiddeld IQ-verlies van twee à drie punten per individu opleverde. Ondanks de hysterische vooruitgangsaanspraken zal de toekomst uitwijzen dat big tech ons vooral dommer en onmondiger heeft gemaakt; dat het lood van Romeinen de sociale mediatechnologie is van nu. (Tommy Wieringa, column VK 15 januari);
Lucca verricht archeologisch onderzoek. Etrusken?
_____________________________________________________________________
Namen voetbalclubs
* NOAD (Tilburg): Nooit Ophouden Altijd doorspelen
* THOR Waterschei (Waterschei/Genk): Tot Heil Onzer Ribbenkast
* VOGIDO (Enschede): Voor Ons Genoegen Is Dit Opgericht
* EBOH (Dordrecht): Elf Boeren Op Hol (destijds vondst van EVV Eindhovensupporters)
* DETO (Vriezenveen): Door Eendracht Tot Overwinning
* HECTOR (Goor): Het Eerste Clubje Tot Onze Roem
______________________________________________________________________________
________________________________________________
Grote doden....
FC Lucchese
Enkele jaren geleden bezocht ik, samen met vriend Riccardo, tevens onze dierenarts en collega-uiloloog, met enige (lage) regelmaat een thuiswedstrijd van de lokale voetbalclub. Ze speelden in Serie B, vooral de treffens met aartsrivaal Pisa waren een belevenis. 'Wie niet danst is er een uit Pisa', zo klonk het op de Curvo Ovest, de plek van de harde kern onder de supporters.
Op de Curvo Ovest bewaken ze een geloof
Ik moet zeggen: een hele ervaring zo tussen het ruigere deel van het publiek een wedstrijd volgen, in de verstikkende clubgereleerde gekleurde rook. De club is inmiddels omlaag gevallen naar Serie C, het derde niveau hier in Italië, alwaar het een nogal kwakkelend seizoen beleeft. Veel problemen, wel/niet nieuwe eigenaar, het lijkt Vitesse wel.
Lang heb ik gedacht dat ik de enige (eenzame) Hollandse Hooligan van de club zou zijn. Dat gaat niet langer op. Enerzijds ben ik als zodanig afgetreden, anderzijds is er in 2022 een bondje ontstaan met.... de Ultras van Almere City FC. Hoe dat zo is gekomen leest u hier.
Muuropschrift in Lucca
Geen tifoso meer zijnde heb ik toch onlangs op uitnodiging van Riccardo het aardige museum onder de stadiontribune bezocht. De club, opgericht in 1905, kent een rijke geschiedenis. Acht seizoenen speelden ze in de hoogste klasse, Serie A, voor het laatst in het seizoen 1951/1952.
Shirts, bekers, vlaggetjes, wat niet al....
Al slaan veel Italiaanse voetballers nog steeds een kruisje voor de aftrap, zo vroom als vroeger zijn ze tegenwoordig niet meer. Op onderstaande foto uit 1948 is de selectie van FC Lucchese op bezoek bij Paus Pius d'n twaalfde in het Vatikaan.
Grote doden....
- Marianne Faithfull (30 januari 2025);
Listen to The Ballad of Lucy Jordan
- In de eerste week van december overleed onze aardige buurvrouw van de piano terra Manuela;
____________________________________________________________
Zoönosen - Pas op voor de Vogelgriep
(Sorry, beetje lang, stokpaardje)
Met de Sars-Covid19-pandemie ofwel de 'Corona- periode' nog vers in het geheugen (wereldwijd circa 7 miljoen doden) is het wachten nu op iets nieuws uit de viruswereld met een vergelijkbare impact, de Next Big One. Zo'n beetje alle mensen die er voor hebben doorgeleerd (virologen, epidemiologen e.a) zeggen: die NBO komt er, alleen wanneer, dat is even de vraag.
In de natuur komen talloze virussen voor, zonder dat wij er verder weet of last van hebben. Welke daarvan zou(den) ons pijn kunnen gaan doen? Dat zal vast een zogeheten RNA-virus zijn. Ebola is er ook zo een. Die zorgt af en toe voor lokale uitbraken in bv. Congo, om dan, raadselachtig genoeg, weer met de noorderzon te verdwijnen.
RNA-virussen hebben een flexibel genetisch bouwplan, goed voor een snelle evolutie en aanpassingen aan nieuwe gastheren. Zeker in het tropisch regenwoud gaan heel veel virussen rond. Allerlei diersoorten kunnen gastheer zijn; vleermuizen, waarvan in de grote wouden heel wat verschillende soorten voorkomen, zijn op dat punt wel het meest bekend. Maar bijvoorbeeld chimpansees en gorilla's, mensapen dus, hebben ook een soort samenlevingscontract met bepaalde virussen. In de ongestoorde situatie gebruiken virussen al duizenden jaren reservoirs in bepaalde gastsoorten, ze leven min of meer in vrede samen. In de loop der tijden passen ze zich voortdurend aan elkaar aan. Eigenlijk net als in een goed huwelijk. Voor het virus is alleen overleven van belang. Al breken ze soms door de immuunweerstand van hun gastheer heen, ze hebben er geen belang bij om hun gastheer volledig om te leggen.
Waar ze wel belang bij hebben is gebruik maken van nieuwe mogelijkheden die zich voordoen. Virussen doen gewoon hun ding, hetzelfde als alle andere soorten in de natuur: iets van hun leven proberen te maken, kansen benutten, de zin van het leven in praktijk brengen: de voortplanting. Om daarmee toekomstige generaties zeker te stellen. Net als de koolmees, de Bengaalse tijger en de mens dat doen. En de wolf. Dat is de mens overigens bijzonder goed afgegaan. Zijn we niet zelf een plaag voor de wereld? We hebben veel gemeen met een virusuitbraak.
En tegelijk zijn we die brave virussen enorm behulpzaam om minder braaf te worden. Verstoringen van het milieu door de mens vormen de aanzet tot epidemieën. Zo bezien zijn de plannen van Indonesië om komende jaren maar liefst 22 miljoen (!!) hectare veenmoeras en tropisch regenwoud om te ploegen voor uitbreiding van de plantage-industrie nogal nefast. Voor de voedselzekerheid, stellen de autoriteiten. Tsja, ik zei het al: de mens is zelf een uitbraak. In het algemeen: we beleven de laatste decennia een perfecte storm van razendsnelle natuurontginning, massale veeteelt, wereldhandel op volle toeren en reizigers overal. Dat geeft talloze RNA-virussen de gelegenheid om wereldwijd te circuleren, en te wachten op buitenkansjes. Het is dus niet zo dat de natuur 'terug slaat', het is een kwestie van virussen gelegenheid bieden kwaadaardig te worden. Die maken alleen maar gebruik van de mogelijkheden hun geboden. Hoe meer circulatie, des te groter de kans dat ze zich aanpassen tot een variant die makkelijker wordt overgedragen. Want dat moet wel even gebeuren, overstappen van hun gewone reservoir naar andere soorten, cq. de mens. De vereiste aanpassing is een kwestie van een combinatie van toeval en onvermijdelijkheid. Toeval, want al hebben we van de meeste aanpassingen niets te vrezen. Onvermijdelijkheid, want net zo goed kan het virus een keer 'raak schieten'. En dan moet het virus na zo'n overdracht ook nog voldoende infectueus zijn. Als onze vriend dan ook nog de aanpassing vindt om van mens tot mens over te gaan, ja, dan zijn de rapen gaar: een nieuwe pandemie.
Vogelgriep virusdeeltjes in geel
De grootste zorg gaat momenteel uit naar het vogelgriepvirus, ook zo'n RNA-virus. In Nederland welbekend vanwege de slachtingen in de pluimveesector. Dit virus is al in staat om op de mens over te springen. In Amerika zijn inmiddels al een kleine 100 infecties bij de mens vastgesteld; vanuit geïnfecteerde kippen èn koeien. In Louisiana heeft zo'n oversprong al geleid tot een overlijden. Tot nu toe zijn nog geen besmettingen mens-mens vastgesteld, hetgeen bij Sars-Covid (Corona) op zeker moment wel ging gebeuren. Maar als het vogelgriepvirus op ruime schaal kan blijven rondgaan in de pluimveesector kan ie zomaar bij toeval een aanpassing vinden die ook dat probleem (voor het virus dan) kan oplossen.
’
Er zijn naast de vogelgriep nog andere kandidaten voor toekomstige gezondheidsellende, Maarten Keulemans gaf in de Volkskrant een overzicht.
En om het nog wat boeiender te maken... de verschijnselen van vogelgriep lijken nogal op de gewone seizoensgriep, de influenza die momenteel in Nederland, België en ook Italië tot epidemie is verklaard. Dat vergroot wel de kans op missen van vogelgriepgevallen, als je er als arts niet op verdacht bent. Tot slot van dit vrolijke verhaal .... bij gelijktijdige aanwezigheid van het vogelgriep- en influenzavirus in een persoon kunnen die twee heel verschillende virussen in principe wellicht genetisch materiaal uitwisselen richting iets geheel nieuws. Mogelijk worden de rapen dan wel erg gaar. Gelukkig is er veel geleerd van de Coronaperiode, er wordt volop gescreend op nieuwe mogelijk problematische virussen.
Terug in de Tijd... van Baarn tot Ethiopië
In 1972 deed ik in het kader van mijn studie biologie een maand of 7 zogeheten doctoraal onderzoek op het Plantenziektenkundig Laboratorium Willie Commelin Scholten te Baarn. Dit lab was verbonden aan de Uiniversiteiten van Amsterdam en Wageningen. De ligging ervan was ietwat pikant te noemen: schuin tegenover de villa waar zich de Baarnse Moordzaak heeft voltrokken, de Villa Canton.
Samen met vriend/studiegenoot Rob, hij deed ginder onderzoek onderzoek met plantenvirussen, togen we elke ochtend met het autootje naar Baarn, bij mooi weer en voldoende tijd ging ik ook wel eens met de fiets.
Mijn onderzoeksonderwerp ging over de beïnvloeding van schadelijke schimmels op de bladeren van het gewas rogge door goedaardige schimmels en bacteriën, en de gevoeligheid voor het schimmelbestrijdingsmiddel (een 'systemisch' fungicide) Benomyl. Mijn onderzoek behelsde zowel proeven in de kas als in het lab (kweken op voedingsbodems in petrischalen).
Het allermooiste vond ik echter de veldproeven, ik ben toch meer een buitenmannetje. Op de foto ziet u 'mijn' proefveldjes in de rechterbovenhoek. Aan het eind van het seizoen oogstte ik de rijpe rogge, en maakte er thuis lekker roggebrood met rozijnen van.
Ik ben tijdens dat onderzoek heel wat in de weer geweest met dat Benomyl, zowel in de kas, in het lab als ook op mijn proefveldjes.
Dit ter inleiding. Het gaat me verder om dat spul, Benomyl.
C14H18N4O3
De stof is sinds 2001 niet meer toegelaten in de EU. Uit dierproeven was gebleken dat benomyl mogelijk schadelijk is voor de voortplanting bij de mens, en dat het mogelijk misvormingen bij pasgeborenen kan veroorzaken. De Amerikaanse EPA beschouwt de stof ook als mogelijk kankerverwekkend. Verder is benomyl toxisch voor vissen en regenwormen.
Aan dit leuke spulletje ben ik ruim blootgesteld geweest tijdens mijn onderzoek. En zouden er niet nog restanten in dat roggebrood hebben gezeten?
Het is niet om deze reden dat ik geen kinderen heb. Wellicht ben ik wel misvormingen bij pasgeborenen misgelopen. Of heb ik een pasgeborene behoed voor misvormingen.
Het verhaal over Benomyl brengt me naar Ethiopië. Huhh??
Dat zit zo. Na mijn afstuderen in januari 1976 restte er nog een zee van tijd voordat ik aan mijn (vervangende) dienstplicht kon/moest beginnen. Dezelfde vriend/studiegenoot Rob was enkele maanden ervoor afgereisd naar Ethiopië. Om precies te zijn naar Jimma, in het Zuid- Westen van het land.
Hij ging daar werken bij het Jimma Agricultural Research Center, onderzoek doen aan de koffiebesziekte, veroorzaakt door een schimmel. Relevant genoeg, dat onderzoek: koffie is het belangrijkste exportproduct van Ethiopië.
Rob en zijn 'dolce metà' Tineke nodigden ons uit om een tijdje bij hun te verblijven, in hun huis op het terrein van het onderzoeksinstituut, op een paar 100 m. afstand van een klein dorpje. Met natuur alom. Uiteraard daaronder vele prachtige vogelsoorten (met Jouke de zwarte wouw deden we trucjes), de 's nachts passerende Dzibi (ጅብ, gevlekte hyena), en in het bos om de hoek een grote groep oostelijke franjeaap, ofwel black and white Colobus (locaal: Guereza), en ook groepjes (nogal brutale) groene meerkatten altijd in de buurt.
Een tijdje werd een kleine 4 maanden van ononderbroken gastvrij verblijf. Wij denken er nog altijd met dankbaarheid jegens Rob en Tineke en met veel plezier aan terug. Mede ook omdat het zoveel meer was dan 'zomaar' een vakantie. Het verblijf leverde boeken vol aan herinneringen op, benevens waardevolle inzichten voor het leven, waarvan je het grootste deel niet zo makkelijk (niet!) kunt opdoen tijdens een langer verblijf, ik noem maar wat, op de Veluwe. Het zijn zware woorden, maar dank zij de ervaringen daar ben ik als mens rijker, nederiger en minder stellig geworden. Voor wat het waard is. Ik zou elke menselijke juveniele adult een dergelijke ervaring gunnen. Maar ja, vanwege het milieu kunnen verre vliegreizen eigenlijk niet meer....
We vertoefden in Ethiopië in een revolutionaire periode. Keizer Haile Selassie was net afgevoerd naar het gevang, het nieuwe regime had, zoals dat gaat, steunpilaar 1 (Amerika) ingewisseld voor steunpilaar 2 (Sowjet Unie); in buurland Somalië ging het net andersom. Goh, hoe cynisch is dat! Door het land reizen zat er onder de gegeven omstandigheden niet in (dat hebben we vele jaren later nog eens ingehaald, en kregen toen toch nog een zoon, Muluye). Overal waren wegblokkades van groepen tot de tanden gewapende en meestal ook stevig Khat-gedrogeerde jonge milities. Linke soep, zeker voor makkelijk met vijand Amerika te associëren blanken, pardon, witten, als wij.
Desondanks is het gelukt om een keer meer van het land te zien, toen we met Rob mee konden op dienstreis langs andere onderzoeksstations. Daartoe moesten we eerst westelijk van het Merengebied van de Grote Slenk noordwaarts naar Addis Abeba, en na een overnachting aldaar (met spannend bezoek aan een nachtclub in de sloppenwijk, en de avondklok trotserend) langs de andere kant zuidwaarts. Een ietwat hachelijke onderneming, u zegt het. Maar we hadden alle vertrouwen in de chauffeur van het instituut, Ato (meneer) Adane, en in de meereizende gewapende beveiliger. We werden inderdaad menigmaal tot stoppen gedwongen door ietwat opgewonden 'revolutionaire' types. Maar Ato Adane wist zich rustig en bekwaam van de jongelui te ontdoen, waarschijnlijk met een verhaal dat wij van groot belang waren voor de toekomst van het Nieuwe Ethiopië. Nou ja, we geraakten weer ongeschonden thuis in Jimma.
Ato Adane was een uiterst beminnelijk man. Hij had eigenlijk nergens last van, behalve nogal erg van voetschimmel. Als werknemer van het onderzoeksinstituut had hij makkelijk toegang tot het ook daar gebruikte bestrijdingsmiddel Benomyl. Onlangs vertelde Rob mij dat hij Ato Adane wel eens aantrof met beide voeten in een teiltje Benomyl. De gevaren van het spul waren destijds onbekend.
Het is niet bekend of de voetbaden hem van zijn voetschimmel hebben afgeholpen. Ato Adane is op aardig hoge leeftijd. Kinderloos.
___________________________________________________________________________________