Lucca, leven want fietsen: Goesting en Grinta

Geen straf, geen enkele dag, om hier te rijden

Vooraf

Dit wordt het voorlaatste blog, zware stuff voor de niet-wielerliefhebbers, want vandaag gaat het vrijwel alleen over het velooke. In het laatste blog voor deze periode kijk ik een beetje terug, wat is me opgevallen en zo meer. Het kan best zijn dat ik die pas produceer als ik al weer in Utrecht ben teruggekeerd. Het is hier heel mooi weer, namelijk, en we hebben nog wat afspraken. Mary-Anne en ik zijn bovendien inmiddels in de opruim-, schoonmaak- en inpakmodus geschoten.

WK Wielrennen 2013 in Toscane, komt allen!

Het organisatiecomité van de WK Wielrennen 2013, hier in Toscane, kreeg er de laatste tijd aardig van langs in de lokale en regionale pers. Zo'n WK kan een boost geven aan de lokale economie, ook hier in Lucca. En dat kunnen ze heel, heel erg goed gebruiken hier. Hier in Lucca gaat op zondag 29 september het hoofdnummer, de profkoers mannen van start. Aankomst in Firenze.

Met nog een maand of 5 te gaan is er nog nergens iets te bekennen dat wijst op de komst van het grote evenement naar Lucca. De plaatselijke autoriteiten willen niets liever dan promotie op poten zetten (borden in de stad, opzetten van allerlei aan het WK gelieerde activiteiten, info op gemeentelijke website e.d.). Maar besprekingen met het comité hierover werden alsmaar uitgesteld. Ook kwam er nog geen duidelijkheid over het gebruik van het logo. Het is bekend dat de UCI nogal streng toeziet op het wederrechtelijke gebruik van het logo door derden. Zo is er een ernstige vertraging ontstaan in het opzetten van activiteiten en het wereldkundig maken daarvan; en daarmee ook het werven van sponsoren voor dat programma. Men ziet hier de unieke kans om meer mensen naar de stad te lokken in het water vallen. Hadden ze onze Jan maar in de arm genomen, die is namelijk manager geworden. De enige die momenteel reclame maakt voor het WK, dat ben ik! Ik rij af en toe, zoals ook op deze zondag 14/4, in de rondte met een WK-shirtje van Paladino, met correcte weergave van de regenboogstrepen (niet recht, want dat mag niet, maar gebogen, en dat mag dan weer wel).

Promozione

Inmiddels is het organisatiecomité dan eindelijk in gang geschoten. De details van het parkoers zijn nu bekend gemaakt. De mannen professionals starten in Lucca op het Piazza Napoleone, prachtlocatie, en verlaten de stad via de Porta Elisa, een van de 7 gaten in de Muren om het historisch centrum. Momenteel is die poort voor een deel afgesloten wegens de bedenkelijke scheuren die er na de overvloedige regen in zijn ontstaan. Als het goed is rijden de heren coureurs eerst nog een rondje over die Muren. Als daar niet wat aan het wegdek wordt gedaan (in de hele regio is de toestand van het wegdek tamelijk erbarmelijk wegens gebrek aan onderhoud) tip ik de eerste lekke band in de eerste 3 (geneutraliseerde) kms van het WK. Zelf naar WK? Bovengenoemde officiële websites bieden mogelijkheden. In mijn blog van 26 maart jl. gaf ik al enkele adressen. Als je met zijn tweeën bent, en je houdt een beetje van elkaar is deze van Eugenio Nucci (dochter spreekt Engels) misschien wel iets. B&B's zijn er vele in Lucca, bv. deze (Jan spreekt Nederlands). Maar steeds geldt: boek snel, want het loopt goed storm met buitenlands bezoek in de periode september/oktober.

Prachtig weer geworden

Nu alweer (ruim) een week geleden was het weer nog niet optimaal, wat aan de natte kant, zullen we maar zeggen, zij het wel goed van temperatuur. Ook dan amuseren Mary-Anne en ik ons wel. Zelf keek ik bv. 's middags naar Rai2 Sport. Daar vertoont men een mooie serie, geheten 'Parels in de Sport'. De aflevering die ik bekeek ging over de 17e etappe van de Giro d' Italia 1998, de etappe waarin Marco Pantani (come lui nessuno mai!) zijn eerste roze trui veroverde. Mooi om te zien hoe Pantani samen met lieden als Camenzind, Tonkov en Zülle om hoog reed en hen er op legde. Ze hadden veel gemeen met elkaar, de ex-helden, o.a. dat ze hier allemaal zonder helm reden... Verder zag ik een prachtreportage over Parijs-Roubaix, maar die ging eens een keer over de achterkant van het peloton. Indringende beelden!

Verder gaan we bijna elke middag wel de stad in, en even langs bij de winkel van Pala. Altijd schoon volk aanwezig, regelmatig ook coureurs, mensen van SRM of Saxo-trainer Pino. Om af te sluiten bij Bar Martini, van Julia.

Een van de Pala-klepkransjes, rechts de voorzitter (il presidente): Igor

Pala met nichtje

Begin de laatste week viel hier de lente definitief in; we konden weer mooi aan de bak. Zo ruim, dat een dagje zonder fiets ook wel kon. We zijn nog maar eens lekker gaan eten, bij Ammodonostro, (in onze top-5).

Ook bij Ammodonostro:... Mmmm!

Nog enkele foto's van ons bezoek aan Ristorante Giglio, een dag of 10 geleden. De toeristen zaten buiten, wij binnen.

Populaire disgenoot ben ik niet....

'Signore, wat denkie van de wijn dan?' 'Niet zeiken, inschenken!'

Tuurlijk, bij het voortreffelijke eten (met iets te drinken erbij), moet je wel blijven fietsen. Zou ik eigenlijk fietsen om zo lekker te kunnen blijven eten (met iets te drinken erbij)? Het zou kunnen, want de Giro d' Italia ga ik niet meer winnen. Nou ja, gezellig is het ook, met de talrijke corridori hier ter plaatse. Veel gefietst met Dario, met Pala ook, met diverse gasten uit diverse buitenlanden, en met Tim (all the way from Sheffield gidst hij gasten voor Paladino), en met Michel, ex-fietskoerier uit Nederland.

Met Dario reed ik een heel mooie, waarbij we ook Montesagrati Alto aandeden. Vandaar daalden we af over een bochtige 20%-helling. Hier trainde Il Re Leone, Mario Cipollini, op macht, door regelmatig een aantal repeteer-klims uit te voeren. Als voorbereiding op het WK in Zolder, dat hij won. Mamma mia, dat zal zwaar geweest zijn. We weten inmiddels dat hij die speciaaltrainingen goed geprepareerd heeft aangevat. Nou ja, ook op die manier zou het mij niet gelukt zijn dat kunstje te doen. Je moet ook talent hebben, en veel, heel veel en doelgericht trainen; en er ook veel voor laten. Wat ik heb weet ik niet, maar talent nauwelijks. Wel goesting en grinta. En als je langs het parkoers wordt aangemoedigd door hoppen en talloze nachtegalen, ja, dan gaat het bijna vanzelf.

Ik vond zitten fijner, Dario rijdt onder toezicht de trap af

2 Glasbakken op de10 km -klim: Trebbio Colle

En dan tot slot wat beelden van de rit van zaterdag jl. met Michel en Dario, over de Monte Magno en met de 9%-klim (5 kms) naar Capeglia in het parkoers van de dag. En een stuk langs zee, waar Petacchi ook aan het trainen was, achter een scootertje.

Op de Monte Magno

Heer P. te Zuid-Beveland: de persoon links is NIET Claudio Gaudianello, hoewel die hier niog altijd wordt gesignaleerd met zijn everzwijn, maar een politieman uit Lucca. Moest afhaken bij ons kleppers, vanwege onregelmatige diensten.