Leven in Lucca
Het is nu voor de 4e keer dat we een periode van bovenvakantielengte te Lucca verblijven. Wederom met veel plezier. Fijn appartementje in het historisch centrum (helaas zijn de Steenuiltjes uit de tuinen tussen onze straat en de Via del Fosso verdwenen). We voelen ons meer dan welkom, hebben vriendschappelijke contacten, al blijft binnen komen in de lokale huiselijke sferen weer een ander verhaal. Men is als het op privé aankomt tamelijk gesloten. Dat past heel goed in de geschiedenis van de stad: Lucca was heel lang een autonome republiek. De inwoners van Lucca beschouwen zich eerst Lucchees, en dan pas inwoner van Toscane; Italië is nog verder weg. Bij de laatste burgemeestersverkiezingen in Lucca won wel de socialist Tambellini, maar de sfeer kan rustig een beetje christendemocratisch behoudend worden genoemd. Awel, waarnemingen van de koude grond, wellicht, en sterk veralgemeniseerd, maar volgens mij hebben andere ooit (semi-)vaste bewoners een gelijkaardig gevoel.
"Pardon meneer, bent u Toscaner?" - "Beste man, ik ben van Lucca"
Het nieuwe van een verblijf in Lucca is er voor ons uiteraard inmiddels wel af. Het maakt nogal een verschil of je hier enkele dagen tot een weekje in het zomerhalfjaar doorbrengt of dat je hier voor de vierde keer een veel langere periode, en dan vooral in de winter, het leven van alle dag meeleeft. We moeten hier net als thuis gewoon boodschappen doen, schoon maken, het gras maaien en ons (vrijwilligers)werk doen. In het stadscentrum en op de Muren ontbreekt al te vaak de losse sfeer die de zomertoerist meeneemt naar huis. Zeker op de grijze dagen die we dit keer meer dan eerder hebben 'genoten'.
Maar elk nadeel hep se voordeel. Je krijgt meer en meer oog voor hoe het leven hier werkelijk is. En dat vinden we geen straf, al is het niet altijd leuk. Hier net als in Olanda ook geweld op de voetbalvelden jegens arbiters, overvallen en berovingen op straat en op winkels, een daklozen probleem, en wat dies meer zij. Oh ja, regelmatig aardschokjes ook in de omgeving. De krant staat er vol van. Het zijn hier gewone mensen, met hun sores en al. Ook onze Lucchese vrienden en kennissen vinden de stemming momenteel behoorlijk somber. Dat heeft heel veel, zo niet alles te maken met de staat van de economie en met de politieke situatie. Ga ik volgende keer wat meer op in. Men kijkt erg uit naar lente en zomer, dan zal het licht cureren. Hopelijk.
Porta Elisa, op 29 september weer veilig?
Verval
Nu alvast een van de gevolgen van de staat der economie: het verval dat overal in de stad waarneembaar is, zowel op, binnen als buiten de muren. Ik had het al over lekkende dakgoten in de centrale stad, een gevolg van achterstallig onderhoud. Twee voorbeelden.
Voorbeeld 1
Wat te denken van de grote scheur die in de belangrijke Porta Elisa is ontstaan? Met gevaar dat er de nodige brokstukken op de sottopasaggio onderdoor de muren donderen. Over de oorzaak wordt nog gespeculeerd. Onderzoek is gaande. Was het de overvloedige regen? Een constructiefout? De boomwortels? Een combinatie van alles?
Nu bestaan die Muren dit jaar 500 jaar. In het oorspronkelijke ontwerp was ter plaatse geen opening richting het oosten voorzien. In de Napoleontische tijd kwam het gevaar voor Lucca uit de richting Firenze, het oosten dus. Voor het zusje van Napoleon aanleiding om de Porta Elisa te regelen. Dat is net 200 jaar geleden. En daarmee een intrinsiek zwak punt in de constructie? Wie zal het zeggen.... Later dit jaar verlaat het wielerpeloton tijdens het WK voor profs uitgerekend via deze poort de stad Lucca, richting Firenze. Hollanders: Houdt Links!!
Verderop dit jaar zijn er de nodige festiviteiten rond het 500-jarig bestaan van de Muren. Tijdens het WK Wielrennen rijden de beste mannelijke wielerprofs in dat kader op 29 september een stukkie over de Muren, na de start op Piazza Napoleone. Ik kan niet wachten. Neanche Paladino.
Piazza San Michele 7/3, regen/pioggia
Voorbeeld 2
Op een andere belangrijke plek in Lucca-centro ontstond eerder deze week paniek. Er kwam een stuk van de toren van de kerk op de fameuze Piazza San Michele, in de Romeinse tijd het forum, naar beneden. Juist waar heel vaak ouders met hun kinderen wat aan het klooien zijn. Monseigneur Banducci heeft de gelovigen inmiddels opgeroepen om de kerk te redden. Toch ook een teken van verval, wellicht.
Er staan heel wat activiteiten op het program om dit bijzondere feit te vieren. Het WK wielrennen is maar een van de onderdelen. Ook een uitvoering van The Wall van Roger Waters/ Pink Floyd is ergens begin september voorzien! Een prachtiger locatie is niet denkbaar. Men denkt voor het Grote Gebeuren nl. aan de plek waar ook het festival Comics & Games jaarlijks haar hoofdkwartier heeft, de ex-Campo Balilli. Pal onder de Muren zelf. Laat het knallen, galmen en laserstralen!
Ex-campo Balilli The Wall in Berlin
Gingen we ook nog fietsen....?
Zeker wel.
Nederland heeft Lucca twee à drie dagen verslagen in de wedloop: wie heeft het beste weer. Gisteren, vandaag en ook de komende dagen is het hier niet zo best. Wie de beelden van de Tirreno-Adriatico heeft gezien hoef ik niets wijs te maken qua uren zonneschijn. Temperatuur is okay - tussen 12 en 16, maar wel veel regen. Dan wordt er hier nauwelijks of niet gefietst. Maar rond afgelopen weekend was het hier nog voortreffelijk fietsweer, want warm en zonnig. Dus mooi een aantal lekkere ritten kunnen doen. In zomerkostuum!
Op zaterdag een eigen rondje van 70, en op tijd weer thuis voor de Strade Bianche op TV. Collega-semi-Lucchees T.D. zat tot circa 25 km voor de finish goed van voren met de beteren. Uiteindelijk eindigde hij 42e, op 2min48.
Thomas Dekker in actie (foto: Jose Been)
Op zondag met de Sheffielders Tim en Robert en de Lucchees Antonio een standaardrondje met 3 + 1 klims over in totaal 75 kms: Piazzano, Monte Magno, Pitoro, Mutigliano . Met koffiestop na de afdaling van de Montemagno bij familie van Antonio (fraai huis met nog fraaier uitzicht).
Boven: Piazzano Boven: Monte Magno
Koffiepauze
Eindpauze op Piazza dell' Anfiteatro
Op maandag volgde een hele stevige van 120 kms steeds op en af met Dario, de beul van Lucca. Deze rit heb ik als zeer pittig ervaren gezien combinatie vitesse en hoogteverschil, maar ook leuk vanwege de 'culturele' stops, zoals bij een van de Villa's van de familie De Medici in Cerreto Guidi.
Cerreto Guidi, leuk pandje wel
Mooi klim naar San Baronto, en onderlangs de prachtige Agriturismo van Andrea Tafi. in Lamporecchio. We kwamen ook door Vinci, in de buurt waarvan Leonardo da V. ooit werd geboren.
Hier schijnt Leo in zijn wiegje te hebben gelegen
Het camerateam was erg actief onderweg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten