Ruige dwergvleermuis
Dinsdag 10 april
Begin Via del Fosso,vrml. papierfabriek, zou hotel worden. al vele jaren een bouwval
Het weer, nog niet stabiel
Nee, echt vlotten met het weer doet het nog niet, helaas. enkele dagen fraai lenteweer, dan weer een terugval met veel regen, zoals gisteren. Vandaag is het maar zo-zo. Maar de kou is in ieder geval uit de lucht. Dus overal schieten de planten in bloei, en kwinkeleert het gevogelte dat het een aard heeft. Soorten als zwarte roodstaart, merel, roodborst, groenling, boomkruiper, zwartkop en eurokanarie doen dat inmiddels al weer vele weken. Gewoon in de tuinen achter ons appartement o.a.
Vogelmelkjes op de Muren van Lucca
Afrikaanse overwinteraars huiszwaluw en boerenzwaluw zijn een week of twee geleden teruggekeerd; op diverse plekken bij ons in de straat (! , mind you, Lucca-centrum) zijn huiszwaluwen druk doende met nestbouw. Donderdag jl, 5 april verschenen de eerste gierzwaluwen in het zwerk boven Lucca-stad. op 7 april werd ik zowat van mijn fiets geblazen door de talloze Cetti's zangers en zondag jl. kon ik voor het eerst dit jaar genieten van een zingende nachtegaal bij het binnen rijden van de stad. Bepaaaldelijk opmonterend, mag ik wel zeggen; we moesten er dit jaar wat langer dan gebruikelijk op wachten. De gierzwaluwen waren ruim een week later terug dan vorig jaar.
Ja, het was veel te lang koud en nat hier. We zien het ook terug aan de planten op ons grote terras. Van de fraaie roos van hierboven zien we nu de eerste aarzelende knoppen, waar vorig jaar om deze tijd al sprake was van volle bloei. Het zelfde geldt voor de blauwe regen. Vorig jaar deze tijd het hele terras met enorm gebloei verfraaiend laat hij zich momenteel van zijn kale kant zien.
7 april 2017 Blauwe regen 10 april 2018
Ook de vleermuizen zijn weer actief. Ik heb een Elekon Batscanner voor Beginners gekocht, het is nooit te laat. Inmiddels twee avondjes meegenomen en uitgeprobeerd tijdens het avondwandelingetje met Mary-Anne en mevrouw de Hond.
Al bij 'onze' opgang naar de Muren was het steeds raak. Daar zag ik de frequenties van twee soorten op het display: de ruige dwergvleermuis (39) en de laatvlieger (28). Grote kans dat die huizen in de bouwval van de foto bovenaan. Verder kreeg ik de frequenties 16 en 20 regelmatig voorgeschoteld; denkelijk gaat het om de rosse vleermuis, ook wel bekend om zijn twietjok-geluid. Komende tijd zet ik de scanner ook op ander plekken in, waaronder in de heuvels boven Lucca, als we bij Fred en Inez op bezoek gaan. Alwaar we ook het daar broedende steenuilkoppel gaan bespieden, en wellicht op zoek gaan naar de nabije maar goed verscholen dassenburcht. We hebben immers een jachthond bij ons. Die is al aan het oefenen op ons terras met de jacht op hagedissen en gekko's die ook weer tevoorschijn zijn gekomen.
What's that in the shadows, is it a cat or is it a dog?
La capa con la canina
Lucca met een van haar regiment vriendjes
Lente ook in NLD
Ook in Nederland is ten lage leste de lente uitgebroken. Oud-medewerker van Staatsbosbeheer Freek Maayenburg volgt het natuurgebeuren in het Groene Hart op de voet en publiceert daar regelmatig over per Nieuwsbrief, Lente! Dat moge blijken uit zijn nieuwsbrief van april.. De foto's van kievit en grutto met het voorjaar in hun kop laten het zien. De oplopende temperaturen en de langere daglichtperiode hebben ook de mooie voorjaarsplanten doen besluiten hun kopje boven het maaiveld uit te steken. Behalve in de natuur is Freek ook zeer thuis in de ontstaansgeschiedenis en cultuurhistorie van het Groene Hart-landschap. Dat wekte al heel vroeg zijn interesse in Goudse Kleipijpen.
Pijpenkoppen uit de prut
In de tijd dat er nog geen kunstmest was, en stalmest een schaars goed werden de graslanden bemest met mengsels van slootbagger en stadsafval, het zgn. 'toemaakdek'. Wat er zoal met dat stadsvuil meeging, kleipijpen bijvoorbeeld, kan je het beste zien op molshopen. Interessante verhalen genoeg op zijn site!
Voorjaarsspektakel opnieuw ook bij Beleef de Lente. Er is geen gebrek aan drama: straffe taferelen bij de strijd om een nestplaats tussen een paartje havik en een koppel zeearend, vanwege diens spanwijdte ook wel bekend als 'de vliegende deur'. Ik blog dit jaar niet meer mee bij de steenuil, maar volg de ontwikkelingen in de twee steenuilkasten natuurlijk nog wel. Van de min of meer memorabele momenten worden als vanouds filmpjes geplaatst, zoals dit filmpje waarin te zien (en vooral te horen) is dat naaste buren elkaar iets duidelijk te maken hebben.
Woensdag 11 april
Als je soepele koersbenen hebt moet je niet gaan lopen (Niki Terpstra)
Een tijdje lang waren mijn koersbenen hier verre van soepel, het lag ook aan mijn rug en zeker ook aan het slechte weer. Franco del Tredici heeft mij vakkundig van mijn lichamelijke kwaaltjes afgeholpen. Nou ja, bijna dan toch. Het verval van de tempel van mijn geest is volop gaande. Ik zal daar niet te zeer over uitwijden, ik hoef ook nog geen nieuwe heup, maar ik heb enkele dagen terug wel een kransje 30 op mijn versnellingsblokje gemonteerd. Zo kan ik ook de steilste delen van sommige klims hier in de buurt weer een tijdje wat makkelijker de baas.
De jongeheer Edoardo Cipollini, neefje van Il Re Leone Mario, en zoon van Cesare (in 1988 ploeggenoot van Johan van der Velde bij een destijds toonaangevende Italiaanse ploeg). Die Eduardo, nu 13 jaar oud, is iemand om in de gaten te houden. Het heeft vast iets met genen te maken maar het jochie kan er wat van; hij wint aan de lopende band, en dat doet ie al sinds hij in 2012 is begonnen met racen.
Dagje naar zee (Viareggio) met Inez, Bruno en Stuart
Stop met Florenc en Bruno op de best pittige Piccolo Mortirolo wegens snoeizaken
Met fietsen was al net als met het weer: op en af. Als het regent fiets ik liever niet. Het is niet zozeer dat ik niet tegen nattigheid bestand ben, maar in de regen de weg delen met het gemotoriseeerde verkeer probeer ik zo veel mogelijk te vermijden. De beroerde toestand van een aantal wegen hier speelt daarbij ook een rol. Ten opzichte van vorig jaar lig ik qua kilometrage behoorlijk achter, net als de natuur zelf dus. Uiteraard heb ik niettemin de nodige fraaie en wegens het gezelschap aangename ritjes achter de wielen. Verreweg de meeste met La brigata rosa, het - internationale- Chronò Plus-gezelschap. Met Pasen nog eens in mijn eentje over 5 heuvels. En deze.
La brigata rosa al via! Hieronder met 'verstekeling' Craig Mannino (rood)
La Brigata rosa torna a Lucca
Zo, tijd om af te sluiten. Gisteren is vriendin Pia aangekomen. We gaan uit lunch naar restaurant Gigi, een van onze favorieten.Dat doet me denken aan een eerder bezoek vorige maand. Binnen zat een grote groep Chinezen, fototoestellen op tafel, allemaal druk met hun telefoon,het was doodstil. Wat een armoe,wat een troosteloosheid. In het algemeen klassement 'Troosteloze Types' gaat wat mij betreft vooralsnog de Russische minister Lavrov aan kop. Het ploegenklassement lijkt definitief voor bovengenoemde Chinezen.
NB. Gisteren was er een aardbeving (3.3) in Toscane, niet ver van Lucca. Gevoelig gebied hier.Volgende keer wat meer hierover.
- Mark(t)fundamentalist
- Snowboarden op de Olympische Spelen Slopestyle = Sloopstijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten