So what's left instead
You're stuck with yourself
(Nick Cave)
Woensdag 2 mei
Blauwe regen in bloei op ons balkon
Met Stuart Dorland en Paladino (mooi shirtje!)
Monte Magno, de Etrusken waren hier eerder boven
Plots zomer, maar wel van de kwakkelige
Ik merkte het eerder al eens op: de maanden februari en maart werden gekenmerkt door ondermaats weer, lente wilde het niet worden. En toen, plotsklapselings, werd het in de 2e week van april maar meteen zomer, na een lente van twee dagen. Schakelen naar het ondergaan van dagtemperaturen > 30, een niet geringe opgave. Het was even wennen, ook voor hondje Lucca. Maar we hebben ons er m/v-haftig doorheen geslagen. Vanaf zondag jl. werd het toch weer koeler, met gisteren en vandaag veel regen. Even geen fietsen voor mij, een paar dagen rust worden door body, benen en geest ook wel op prijs gesteld.
Lucca zoekt verkoeling in rivier de Serchio
De weersverbetering viel zo ongeveer samen met de komst van de eerste groepen toeristen. De wereldkampioenschappen 'in de weg lopen' hier in het centrum waren weer begonnen. Tot dan keek men (locals en Lucchesi da adozione) waar men liep, er heerste zogezegd een soort orde en netheid, 's mensen gedrag in de staat was voorspelbaar, nauwelijks afval dat achteloos werd afgeworpen. Van die dingen. Nu werd dat lopen waar men kijkt, tussen hot en her. Dan kan je rustig anderen de pas afsnijden, of gewoon met zijn allen de doorgang blokkeren. Het gezeur van een oudere jongere natuurlijk, maar het gaat wel degelijk om een verandering in sfeer. Men begint hier inmiddels ook te klagen over de overlast die grote groepen toeristen kunnen opleveren, al is het nog niet zo erg als in Barcelona, Amsterdam, Florence of met name in het onder het (over)gewicht van al die toeristen bijkans letterlijk wegzakkende Venetië. De kruik (het toerisme brengt veel geld in het laadje) gaat te water tot hij barst.
In de buurt van Pieve San Stefano en Piccolo Mortirolo, in de verte de zee
Giro d' Italia
Ben O'Connor, gaat een bergetappe winnen
'Wij Italianen' zien uiteraard enorm uit naar de start van de ronde van Italië, 1e etappe norgen al in ... Jerusalem.. 'Wij Lucchesi' zullen vooral de verrichtingen van onze (ex-) plaatsgenoten op de voet volgen. Het zijn er dit keer niet zo veel: Chad Haga (Sunweb), Christopher Juul Jensen (Mitchelton Scott) en de vrijwel volledige ploeg van Dimension Data; van die ploeg spelen wij vooral fan van mede Lucchesi Ben O'Connor en Ben King. O'Connor gaat wel een keer uitpakken in de bergen, En verder samen met Ben King kopman Louis Meintjes ondersteunen bergop, om hem zo aan een topeindklassering proberen te helpen. Schrijf die dus maar vast op in uw giropool.
Zondag jl. met Ben King in de winkel van Chronò, verzamelpunt van grote renners (foto Meschi P.)
Hopelijk zorgen ook de Nederlanders voor een beetje vreugde in deze barre tijden. We hebben natuurlijk Tom Dumoulin, maar ik laat me ook graag verrassen door Gesink, Oomen en Bouwman, de laatste twee kandidaat voor de jongerentrui. We gaan het zien.
Ik ben nog niet helemaal klaar met supporteren. Want 'wij Lucchesi' staan ook achter Israel Cycling Academy. We kennen een van de teameigenaren (Ron Baron) en teammanager Ran Margaliot goed. En een aantal renners. Tot voor 2017 had het team haar basis hier in Lucca. Ik heb Ran zelfs ooit geïnterviewd toen hij nog actief renner was bij het fameuze Tinkov. Dank zij die twee ben ik de laatste twee jaar twee heel bijzondere ervaringen rijker geworden: twee jaar geleden de dag gewijd aan Gino Bartali, omdat hij tijdens de oorlog vele joden heeft gered; we reden toen het traject tussen Firenze en Assisi dat Gino in de oorlogsjaren geregeld reed met valse papieren in de buizen (u leest het allemaal hier). En vorig jaar op hun uitnodiging de Gran Fondo Dead Sea in Israel. Dat waren dagen die ik niet meer vergeet. Nu zijn we uitgenodigd naar de start van de 11e etappe met start in hetzelfde Assisi. Enkele dagen later worden we verwacht in de ICA-bocht op de Monte Zoincalan. Hopelijk gaat het door. Ik zie er naar uit!
Ramkraak aanstaande?
Donderdag 3 mei
Bezoek en eten
Vandaag is er weinig regen, maar wel heel veel wind. Morgen, als 'Groep Huizen' op bezoek komt voor een paar dagen, gaat het weer lekker regenen. Maar daar zijn zij over de jaren helemaal aan gewend geraakt. Bovendien... in Nederland is het toch mooi weer.
Met Liesbeth en Cor bij Tambellini in de Corte, prachtig en heerlijk
Uitbuikwandeling langs rivier de Serchio na bezoek aan Tambellini
Het aantal bezoekers was dit jaar lager dan andere jaren. We verwelkomden eerst Cor en Liesbeth, en even later Pia. Na hun vertrek moest er wel even geconsuminderd worden, want we namen het er goed van. De Acceptable Daily Intake van het een èn het ander werd stevig overschreden wegens restaurant- en barbezoek, o.a. bij Bar Martinien restaurants als Da Pasquale, La Norma, Tambellini, Giglio en Ammodonostro, allen uit ons register 'Ristoranti preferiti'.
Met Carlo van La Norma
M-A, Lucca en Pia op de bank
Consuminderen: een lichte salade bij GiuliaJa, er is veel over te doen, over de gezondheidseffecten van de inname van alcoholica. Is drie glazen wijn per dag niet okay? Twee dan of een? Het laatste nieuws is dat je levensverwachting bij elk glaasje met een half uur zou worden bekort. In ken heeeeel veel mensen die met deze wetenschap in de probleemzone zitten. Gelukkig bleek het een staaltje van fake nieuws, heel modern deze tijd. Zij het met een serieuze ondertoon. Fijn dat Bas Heyne ons met een mooi stukje in de NRC weer met beide beentjes op de grond deed landen.
Een huisdeur
Fietsen
Cor was meteen de enige fietsende gast van dit jaar. O.a. met hem, maar steeds in internationaal gezelschap, heb ik met dank aan het mooie weer uiteraard de nodige lekkere ritjes gemaakt. Voor de liefhebbers doe ik de volgende STRAVA-selectie (klik), afgewisseld met een fotootje terzake.
Van l. naar r.: Cor (Nld), Paladino(It), Gabriele(It), Robert (Aus), David (Aus), .., 'n Noor, ex-pro Jan (B) - Gruppo Sportivo Chronò Plus (o.a. zeer aanbevolen voor alle soorten tailormade trips, bv. teambuikding en fietsen)
Links Christiana
Stenen!
Monte Magno
Van l. naar r.: Inez (Nld), Rob (Aus), David (Aus), Fred (Nld), Stuart B. (Can), ik, Stuart D. (Can)
Cor en Joep wijzen op een echte Storonifiets (Montebello) - il piacere nel ciclismo
Lucca geniet
Lucca hier met een van haar vriendjes, Gigolo, reu van 2 jaar oud
Ons hondje Lucca heeft het hier uitstekend naar haar zin. Ze kan zich prima uitleven hier. De baasjes moeten haar daartoe dan wel gelegenheid geven. Hoewel ook een belasting is het wel heel leuk om die gelegenheid te geven. Ze kan rennen en draven bij het leven. Alleen, maar heel vaak met collega-chiens van beiderlei kunne, de verdeling der geslachten is onder hen nog ouderwets.
Lucca hier met Ginger, teefje van> 5 jaar; speelt nooit met andere honden
Met de baasjes relaxen bij het wilde zwijnenpark bij de rivier (Parco fluviale)
Afscheid Louise en Stuart
Een van de vaste fietsmaten van de laatste twee jaar, Stuart Berry, en zijn partner Louise namen vorige week afscheid, voorlopig afscheid dan toch. Terug naar Canada, kijken of een nieuw verblijf hier met de werkgever kan worden overeen gekomen. Zo gaat het, mensen komen, blijven een tijdje en vertrekken weer. Velen komen met regelmaat terug, zoals de Aussies Robert, Matt en David met wie ik de laatste maand veelheb gefietst. Hoewel, dat was al weer 5 jaar geleden dat ze Lucca aandeden op hun vakantie. Anderen, zoals Craig Mannino from California en diens dame Rouella lijken zich hier permanent te hebben gevestigd. Ook veel profs die hie een tijd woonden komen af en toe terug, zoals Tejay van Garderen en Jay Mc Carthy, toffe gasten; Jay was vorige week hier, zijnde in zijn rustperiode op weg naar de Ronde van Californië. Il Re Leone Cipollini zien we vaker, maar met hem sprak ik nog nooit. Toen we onlangs met Cor en Liesbeth lekker aan het eten waren (bij) Da Pasquale zaten we net over hem te lullen toen hij binnen kwam met iets blonds,en plaatsnam achter ons tafeltje. Toeval bestaat niet. (NB. Zijn neefje Edoardo blijft hier koersen winnen, het joch is nu geloof ik 14 jaar). Zo, genoeg namedropping, ik ben het kwijt. Terug naar het afscheid van het koppel.
Het afscheid was te gek gaaf chill, of zoiets. Geen idee hoe dat in het actueels dient te worden geduid. In ieder geval was het erg leuk. We deden een afscheidsdiner bij Gli Orti, een ander restaurant op onze favorietenlijst.
Some more namedropping: Paladino, Jan, Gabriele, Lars, Louise, Stuart D., Stuart B., Mary-Anne, Joep, Isa. Pietro, Maria, Chaula, Francesca, Kris en Cristina
Mimi dolt Lucca, mag niet, foei!
Buiten gezet wegens overschrijden van de sluitingstijd
Hoe lang nog naar Lucca?
Een hoger percentage van de bevolking dan bij ons kijkt van onder tegen de armoedegrens aan. Uitzicht op beter.... men hoopt er op,maar ziet het niet.Vertrouwen in instanties en in de politiek wordt met de dag lager als je het mij vraagt. Het werkt allemaal slecht, langs elkaar heen of gewoon niet. Ik zou daar best wat meer uitleg bij kunnen geven, maar dit blog lijkt me wat minder geschikt om dat te doen. Als gepriviligeerde gast-Lucchees merk ik het zelf allemaal niet heel erg aan den lijve. Buiten de ondoorzichtige postbezorging dan, en uiteraard de slechte toestand van heel veel wegen waar ik met het fietsje overheen moet.
Niet uitgesloten kan worden dat de geologie dwars gaat liggen. In de ondergrond van Midden-Italië liggen twee grote aardplaten de ganse dag stevig tegen elkaar aan te knarren en te schuren. Dat leidt met grote regelmaat tot kleinere aardschokken, vrijwel dagelijks, zie het lijstje. En soms een grotere... , zoals die van 2016 in Norcia.
Op de foto enkele nonnen die hun vrijwel verwoeste klooster moesten verlaten; ik heb daar 2x gelogeerd, 1x tijdens een fietsreis met En Route, en een keer met Mary-Anne omdat ik Norcia zo prachtig vond. Behalve schuivende platen zijn er de nodige vulkanen; in de Tyrrheense Zee zijn er onlangs 7 nieuwe bij gevonden. Het is wachten op nieuwe bevingen en barstingen. Dat ze zullen komen is zeker. Wanneer precies, nee, dat wordt dan weer niet geweten. Geologen verwachten dat de Apennijnen als gevolg van al die seismische activiteit op termijn in de bodem zal wegzakken. Italië een vlak land, zou het. Het zal best. Mijn tijd gaat het wel duren. De kans dat ik hier nog een aardbeving ga meemaken is reëel, dat wel; We beleefden hier al eens een licht exemplaar.
Nu het einde van ons verblijf zoetjesaan weer in zicht komt moesten we onze mind opmaken over een vervolg. Welnu, het zal u verbazen. Maar volgend jaar - we worden dan beiden 70 jaar) gaan we d.v. weer, en we laten 2019 al eind november, begin december 2018 beginnen. Vooralsnog. En als het even kan gaan we met de trein, duurt wat langer, zeker een keer of 5 overstappen. Tsja, een kwestie van 'de mindset die om moet', zoals ik zojuist hoorde op de radio. Beter qua CO2-emissie in ieder geval. Daarover meer in het volgende blog.
"Zorg voor de aarde, zij is uniek"
---------
NB. Leukste tv-programma: De Kleedkamer, ronde tafelgesprekken met ex-coureurs
Ontwikkelt Lucca een tunnelvisie?
Ter overweging: Toeval of onvermijdelijkheid met Doe Maar
Dank u voor uw aandacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten