maandag 2 maart 2015

Italië: wieler- en wolvenland


               Op den (te?) groten molen, 58x14

De recordpoging

Daar gaat ie! TD, en hij haalde het net niet. Jammer, jammer (maar hij is nu wel recordhouder van Europa, en uiteraard van Nederland, dat dan weer wel). Het scheelde ongeveer een rondje, zeg 17 seconden, da's niet veel na een uur knallen! De insiders en fans hier in Lucca vonden dat verzet van 58x14 wel heel erg groot. Francesco Sulas op onderschrijft dat idee op de website Cicloweb.it: het gekozen verzet getuigt volgens hem weliswaar van grote moed, maar is moeilijk een uur vol te houden. Zelfs Sergey Gontchar zou er volgens hem in goede doen de rillingen van hebben gekregen.

Hopelijk krijgt Dekker op basis van deze sterke act een nieuwe ploeg; op je 30e afscheid nemen is rijkelijk vroeg, nietwaar? Maar ja, de plaatsen zijn duur, je moet economisch van waarde zijn voor de sponsor. Door prestaties of je moet anderszins publicitair interessant zijn; dat lijkt me in het geval van TD wel in orde. Team Roompot misschien? Nou, bijvoorbeeld. Zou zeker een versterking van de ploeg zijn. En dus meer publiciteit, En dus straks de helft van de Nederlanders in een Roompothuisje op midweek, al of niet van de winst uit de Staatsloterij. Thomas zelf wil graag door als coureur, vertelde hij vanavond bij DWDD. Best ook bij die nieuwe Nederlandse ploeg. Duur is hij niet. Op gezag van tafelheer Philemon: Roompot heeft niet eens het minimumloon beschikbaar om TD te kunnen aantrekken. Meer loten kopen, mensen!

'It's all about the money'



Het gebrek aan economisch nut kan contractverlenging in de weg staan, zoals buurman Sebastian Lander ondervond. Deze jonge Deen met aardig palmares reed 2 jaar bij protourteam BMC. Moest knechten, vooral. In die 2 jaar werden er in Denemarken minder dan 50 BMC-fietsen verkocht. Beetje weinig, ergo: Lander commercieel niet interessant, einde contract. En tsja, er komen elk jaar nieuwe talenten over naar de profs, nog zeer beloftevol, en misschien ook commercieel interessant. Hij rijdt nu voor een Deense continentale ploeg, hoopt zich daar weer wat meer in de kijker te rijden.
 

Zelf nog gefietst?

Zeker wel! Het werd een week van 475 kms, met de nodige hoogtemeters. Vandaag daarom rustdag, met Mary-Anne lekker gegeten bij Trattoria Da Giulio. Lucchese kaart aldaar, we komen er graag.

  Zicht op Buti vanaf klim

De week begon met mijn eerste attack van het seizoen op de Monte Serra. Dit keer vanaf Buti. Die Serra zat me al vanaf het begin van ons verblijf  aan te staren, wanneer kom je  nou? Vanuit huis hebben we uitzicht op de top, vandaar. Op de route vanaf Buti ligt een testtraject waar veel profs uit de buurt meten waar ze staan. Ik heb eens gekeken. Het blijkt dat ik 20 minuten meer nodig had dan de snelste die ik ben tegengekomen: Jesper Hansen (Tinkoff-Saxo). Die reed met een gemiddelde van ruim 21 km/hr omhoog. Voor zo ver nodig: een lesje in bescheidenheid voor deze krabbelaar. Het was boven trouwens wel mooi, lentekleuren. Ik houd ook van de snelle afdaling naar Calci, beloning volgt op inspanning.

Crocussen op de Mont Serra

Een ander best wel pittig ritje was met Dario en Giorgio in de heuvels benoorden Lucca. Mooi, mooi, mooi. Ook in dit geval maar eens gekeken hoe het nu zit met mijn 'prestatie' in het licht van die van andere fietsers van divers allooi. Het ging eigenlijk best aardig op bv. de met gem. 7% klimmende Via di Tramonte. Ik deed er 20min en 20 sec. over. De Strava-lijst op dit segment wordt aangevoerd door Chad Haga (Giant -Alpecin; 9.54 min) en Michele Bartoli (ex-prof; 11.10). Die reden dus ongeveer dubbel zo hard omhoog.
 
 Met Giorgio Tenucci boven op Tramonte
 
 

Italië Wolvenland



Het gaat goed met de wolven in Italië. In de jaren '70 waren er nog een honderdtal over (vrnl.  in de Apennijnen), volgens de laatste schattingen (2014) zou de populatieomvang nu tussen 1600 en 1900 liggen. Ook in streken waar ze sinds jaar en dag waren uitgestorven worden ze weer gespot. Ze komen nu voor Calabrië in het zuiden tot Piemonte in het noorden. Uitsterven deden ze door felle jacht, uitgevoerd door goed betaalde en bij de boerenbevolking geliefde 'lupari'. Sinds Karel de Grote  een speciaal corps van lupari in het leven had geroepen was de wolf zijn leven niet meer zeker. Eeuwenlang werd meedogenloos jacht gemaakt op wolven, tot een wet in 1971 daar een einde aan maakte (hoewel stroperij ook vandaag de dag nog wel voorkomt). Toen kon de populatie weer gaan groeien. Doordat boeren en herders in deze eeuw in groten getale akkers en weidegronden verlieten won de natuur terrein terug. De oppervlakte bos en struikgewas kon toenemen tot ongeveer 40% nu. Wild zwijn, edelhert, ree en berggeit profiteerden daarvan; en de wolf profiteerde mee. De huidige generatie herders weet hun kuddes beter te beschermen, bijvoorbeeld door jonge lammeren in het midden van de door honden bewaakte kudde geboren te laten worden. Mocht er toch eens een wolf toeslaan hebben ze recht op compensatie in geld. (bron: Corriere della Sera-Sette/27022015)

 
 
Samenleven met wilde wolven, het kan dus heel goed. Ze mijden mensen trouwens als de pest (waar ze gelijk in hebben). Nu wolven de laatste tijden ook aan de poort van Nederland staan krijgen sommigen het evengoed erg benauwd. Met voorop ex-kamerlid voor het CDA, Annie Schrijer-Pierik, onze eigen Sarah Palin volgens sommigen. Zij vindt natuurbescherming ver doorgeslagen en schuwt daarbij valse argumenten en paniekzaaierij niet. Vanochtend hoorde ik haar toevallig op de radio in discussie met Jaap Dirkmaat, voorzitter van Das & Boom. Zij kwam met een voorbeeld dat in een bepaald dorp wel miljoenen werden uitgegeven voor een dassentunnel, maar dat er geen geld was om een veilig zebrapad voor overstekende kinderen van de grond te krijgen. Dit heet stemmingmakerij: een dassentunnel aanleggen kost heel wat minder, door de bank €20.000,- . Paniek zaaien kan ze ook. Een bericht op de website 'Wolven in Nederland', een samenwerkingsverband van onder andere Natuurmonumenten, ARK Natuurontwikkeling, de Zoogdiervereniging, en ook de Koninklijke Jagersvereniging:

"JAARLIJKS 500 DODE SCHAPEN IN NEDERLAND"
Dat is wat Annie Schrijer Pierik, Secretaris-Generaal van de Europese Intergroep Jacht, Biodiversiteit en Platteland, vreest. Waar dit aantal vandaan komt weten we niet. Ze meldt in Boerderij dat wij nalaten om "enorme schade aan landbouw" door wolf te vermelden.

Anna, oh Anna....



Beleef de Lente-steenuilen regelmatig bij de nestkast http://www.beleefdelente.nl/vogel/steenuil


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten