Met Lucca weer terug in Lucca

'Hoe langer je leeft, hoe korter het duurt' 

Jules Deelder (19 december 2019)

Terug in de Lucca-mood

Van acquit

Na zo veel jaren kost het weinig moeite om weer in de Lucca-mood te geraken, het gaat vanzelf. Hoewel... we moesten wel eerst bekomen van de reis. En na aankomst laat vrijdagmorgen moesten er nog voor het weekend de nodige zaken worden geregeld om het huishouden hier in gang te trekken. Zoals het verzamelen van allerlei spullen die we hier op drie adressen hadden achtergelaten. Want ja, als je met de trein gaat wil je toch zo light mogelijk travellen.

De reis

We gingen met de trein dus, nu voor de tweede keer. Vanwege de footprints, maar zeker ook omdat we hondje Lucca het ongemak wilden besparen van nog eens zonder baasjes in de buik van het vliegtuig de trip Amsterdam - Pisa te moeten afleggen. Dat was eens, maar niet weer (vanwege wanprestatie Transavia, waarvoor we nog steeds op een reactie op onze klacht wachten).

In mei van dit jaar namen we dan ook voor het eerst de trein deze kant op: 3 dagafstanden, 2 overnachtingen. Dat zag er best relaxt uit, en dat was het ook wel, met uitzondering dan van het eerste traject Utrecht - Basel, het grootste stuk door Duitsland dus.... Daar bleken een Obersturmgruppenführer en een originele SS-er de rol van conducteur op zich genomen te hebben. Eerst werden we afgeblaft waar het ticket van de hond was (had ik hem net gegeven, maar hij ontkende, maar vond het kennelijk erg lastig toen bleek dat hij zijn verlies moest nemen), vervolgens begonnen ze beiden te tieren dat de hond onmiddellijk de muilkorf om moest, anders zouden we ons op het volgende station verabschieden (ik zat met het ding in mijn hand klaar om het op verzoek om te doen). Ik bleef keurig beleefd (u kent mij), werkte nederig mee, maar dan moet je net bij die gasten aankomen.Vinden ze lekker, macht uitoefenen. Jezelf terugvinden in de situatie dat je maar beter kunt meewerken en zeker niet op de zelfde toon 'terugcommuniceren', je bek houden tegen je gevoel van redelijkheid en rechtvaaardigheid in, die volledige afhankelijkheid van hen die de macht uitoefenen, da's erg. Op alle andere deeltrajecten, en ook op de retourreis inclusief het deel Basel-Utrecht waren de conducteurs de voorkomendheid en vriendelijkheid zelve. Niks gebrul over kaartjes, muilkorven en wat dies meer zij. Zo kan het dus ook.

Andere route

Dit keer kozen we voor een ander traject, met een overnachting in Düsseldorf, een dagrit naar München en dan meteen de zelfde avond de nachttrein naar Firenze. Van overspannen conducteurs hebben we geheel geen last gehad. Wel hadden we last van hondje Lucca. Die vond het maar niks in onze nachttreincouchette. Waarschijnlijk was het gerammel en gekraak van de nogal antieke Oostenrijkse treinstellen haar teveel. De krapte van de ruimte zal ook een rol hebben gespeeld. Hoe ook, slapen was er niet bij, de hele nacht opzitten en hijgen wel. In alle vroegte,  maar met reeds een ontbijtje achter de kiezen kwamen we aan in Firenze. Geheel uitgewoond. Want ook geen oog dicht gedaan. Het is dan nog een groot uurtje naar Lucca. Onderweg liep de vertraging steeds verder op, en in Pescia moest iedereen de trein uit, wachten op de volgende. Nou ja, dat gebeurt dan op een gekend boemeltraject, deels eenspoors. 

Werk aan de winkel voor Europa

Ongeloof en ja, ook enige ergernis maakten zich echter meester over ons en de andere reizigers van de ICE tussen Düsseldorf en München. Superdruk,en meer bagage dan de trein redelijkerwijs kon bergen. Veel stops onderweg,  met steeds een gedeeltelijke en nogal chaotische wisseling van de reizigerswacht. Via de treinintercom hoorden we al snel dat enkele wc's niet bruikbaar waren wegens defect c.q. gebrek aan water. Intussen ging de vertraging richting het uur. Vlak voor Neurenberg kregen we te horen dat we aldaar allemaal de trein uit moesten; inmiddels zaten alle wc's zonder water.... Geadviseerd werd de volgende ICE te nemen, Die wat kortere trein kwam 25 minuten later, reeds redelijk gevuld. Van een afstandje keken we buitengewoon mindfull toe hoe de zwaar bekofferde menigte zich de trein in wrong. Nog ff wachten leek ons de betere optie, gelukkig gaf ons reisschema ons daartoe de ruimte. Beloning: ruime zit en toch ruim op tijd aankomst te München. Eigenlijk hoef ik het niet te:zeggen: er is het nodige werk aan de winkel voor Europa om er voor te zorgen dat de trein een volwaardig alternatief is voor vliegen: duurder, omslachtiger,ongemakkelijker en onbetrouwbaarder. Er schijnt wel verandering in de lucht te zitten. Maar ga ik het nog meemaken dat we over het spoor lekker naar Italië kunnen zoeven? I wonder...

Piazza del Giglio in eidejaarssfeer

Terug in Lucca

Onze verhuurder Natale pikte ons op van het station in het regenachtige en frisse Lucca. Gaf niks, we gingen alledrie toch eerst voor een paar uur het mandje in. Weer wat opgefrist werd het tijd voor de welkomstceremonieën. Niet dat er zalen waren afgehuurd om onze terugkomst te vieren maar we werden op straat, in de winkels etc. wel buitengewoon hartelijk begroet door deze en gene. Meteen vrijdagavond waren we eetgasten bij Luca en Giulia van Bar Martini bij hun thuis, zondag gevolgd door heerlijke avond bij Cristina en Paladino van Chronòbikes. Nou ja, we voelen ons meer dan welkom wederom. Enne... wat ook lekker is: geen vuurwerk hier. Vooral Lucca weet dat te waarderen.

De rugzak van Daniel Teklehaimanot

Nog even wachten met fietsen

Vanaf zaterdag knapte het weer behoorlijk op, woensdag raakten we even de 20 graden. We konden er goed op uit met hondje Lucca. Overigens een buitengewoon intelligent exemplaar. Ze herinnerde zich alle belangrijke adressen, w.o.ons appartement, Bar Martini, de winkel Chronò, en zondagavond j.l. het huis van Igor, haar fidanzato (verloofde, de hond van Paladino en Cristina). In een streep er naar toe. En binnen onder de tafel lekker bekken met elkaar.

Wandeling over Le Mura

Route Casa - Ristorante Tambellini (Sant' Alessio)

In het weekend was ik nog een beetje druk met de controle van de drukproeven voor het nieuwe nummer  (nr. 9) van UILEN,dat begin januari zal verschijnen. Ik kan u zeggen dat het weer een mooi nummer wordt. 2019 was door een overaanbod aan prooien (m.n. veldmuizen) een uitzonderlijk goed jaar voor de verschillende soorten uilen, de artikelen getuigen daarvan. Je zou het nummer trouwens alleen al aanschaffen voor de vele fraaie foto's. Belangstelling gewekt? Stuur een berichtje naar de administratie, tijdelijk gevestigd te Lucca, Italia. 

Inmiddels was ik al wel Daniel Teklehaimanot tegengekomen bij Chronò, ook op vrijdag aangekomen. Winnaar bolletjestrui in de Dauphiné van 2016 en ook enkele dager drager van hetzelfde kleinood in Tour en Giro.

Bergklassement
Plaats	Naam	Ploeg	Punten
	Daniel Teklehaimanot	Dimension Data	44
2	Tsgabu Grmay	Lampre-Merida	39
3	Thibaut Pinot	FDJ	37
4	Steve Cummings	Dimension Data	22
5	Romain Bardet	AG2R La Mondiale	22

Kon ik het tenminste alvast over wielennen hebben. Dani heeft momenteel geen ploeg, en is naarstig op zoek, geeft de hoop nog niet op. Hij zat eigenlijk voller van hetgeen hem bij de inreis van Italië was overkomen. Op het vliegveld was hij al uit de rij gehaald en moest alles binnenstebuiten. En net ingecheckt in een hotel in Rome stond de politie al voor de deur, voor een pittige ondervraging. Daar hebben wij dan weer geen last van... Afijn, we zijn maar een kopje koffie gaan drinken.

Klaar voor de start, eerste ritje gemaakt

Eerst heb ik me een nieuwe helm aangeschaft, een fantastisch zittende KASK Protone. Toen die dus uitstekend bleek te passen was het tijd om mijn Pina op te halen voor een eerste bescheiden ritje.  https://www.strava.com/activities/2938805303 Niet alleen mijn eerste ritje hier, maar ook in de maand december. Ik ben dus beginnen opbouwen.

                               Nieuwe helm op ouwe kop

Onderweg ben ik op het gemak de Monte Pitoro opgepeddeld. In de eerste rit van de komende Tirreno-Adriatico op 11 maart a.s. gaan de pro's die waarschijnlijk op het buitenblad nemen, en dat dan 3x; ga ik later ook nog een keer doen, als ik iets heb opgebouwd. 

Gisteren en vandaag was het minder fietsweer, helaas. Regen. Vanaf morgen herneem ik. Het zal geruime tijd droog en redelijk van temperatuur zijn volgens de verwachtingen. We gaan het zien!

Via del Fosso (bij ons het hoekie om)

Tot slot wens ik jullie fijne feestdagen en voorspoedig 2020