Melma parlante (pratende modder) - vanuit een vooralsnog Coronavrij Toscane

Lekker is maor inne vinger lang! Een fijne CARNAVAL nog!
U toegewenst door De Vaganten.
Wind en regen spelbreker in Nederland, het Coronavirus in Italië.....


____

Leven in Lucca-vrij gewoon

Is dat eigenlijk veel anders dan in Nederland, leven in Lucca? Niet wezenlijk natuurlijk. Sowieso zijn er de dagelijkse beslommeringen. En geest en lichaam blijven niet achter bij vertrek naar la bella Italia. Ideeën, gedachten, sores (bv. die in de wereld die in de fik staat) en gezondheid reizen met je mee. Een tijdje in Lucca wonen helpt evenmin tegen het verval; de voortgang ervan blijf je ook hier gewoon voelen. Niks aan te doen. De vooruitzichten,voorzover in verband met het eigen leven, stemmen ook niet meteen optimistisch. Hopelijk kunnen we wegblijven van de hier beschreven toestanden....

Wij vegen hier ecologisch! Voor een betere wereld.

Hoe ook, laatst droomde ik dat ik makkelijk en in goede gezondheid 100 ging worden en me aan het voorbereiden was op een poging om het Werelduurrecord voor 100-jarigen te breken op de wielerbaan van Mexico. 
Ik heb mijn genen eens goed laten opschudden na een DNA-analyse door 4 Gold, de firma die mede werd opgezet door Mathieu van der Poel. Ik ben er klaar voor: ik word minstens 100. 

100 jaar, dat is nog maar 29 jaar te gaan (en 19 om mijn vader te kloppen). In mijn droom kreeg ik felicitatiebezoek van mevrouw Teklehaimanot, de eerste zwarte burgemeester van Utrecht, Eritrese van geboorte. Ik zeg nog: 'Goh, ik heb nog met uw neef Daniël gefietst'. En toen was de droom finito. Dromen doe ik hier sowieso prima. Er zijn er ook met totaal andere inhoud, die ik beter maar niet in het openbaar ga delen.

Leven in Lucca-'genietmomenten' 

Het leven in Lucca is niet alleen maar 'gewoontjes'. Er zijn ook 'ongewoontjes'. Plezierige kleinmenelijke zaakjes, zoals de gezamenlijke wandelingetjes met hondje Lucca. Soms van wel 2 uur; hondje wil daarna wel ff rusten.  
        

 
Lekker eten, geen probleem hier. We hebben al enkele keren heerlijk gegeten bij Cristina & Paladino, en bij Giuly 'Bar Martini' & Luca). Zij verdienen allen het maximaal aantal punten. Heel geweldig, die Italiaanse gastvrijheid.

Eten, dat kan je ook uit. Dat doen we met mate, 'niet meer dan strikt noodzakelijk', zou Gerard Reve zeggen. We deden het inmiddels bij enkele van onze all time favorits zoals La Norma, Da Pasquale, Gli Orti en Tambellini.  Allemaal Italiaanse keuken, allemaal verschillend. Hier gaan we graag met vrienden-op-bezoek naar toe. En dan zijn er in Lucca nog talloze conculega's waar het eveneens goed toeven is. Maar waar we nog niet zijn geweest.

Bij Gli Orti di Via Elisa

Luccabezoekers wordt dringend aangeraden mijn oordeel aan een kritisch onderzoek te onderwerpen; velen gingen u voor.

Alleen met een pistool op mijn hoofd zou ik overigens mijn actuele nummer 1 durven aanwijzen. Eens zien... die situatie even mindfull visualiseren... Ja, dan wordt het toch Tambellini. Vanwege de lichtheid, het afwijkende, de ambiance. Bijkomend voordeel: het is een wandeling van een uur er naar toe langs de rivier de Serchio (met al die Cetti's zangers, en straks ook nachtegalen), terug uiteraard idem. M.a.w. terug thuis zijn we al weer behoorlijk uitgebuikt.

Italië is toch pizza eten? Zeker, ook. Je hebt ze in maten en soorten. En in kwaliteiten. We gingen met Vlamingen Kristel en Jan en met Paladino en Cristina naar een van de allerbeste in de omgeving: Pizzeria Da Andrea te Segromigno. 

Twee spciale gelegenheden moet ik nog memoreren. 

1. Lucca - Casale 1-1
Zoals elk jaar ga ik een keer naar een match van de locale voetbalhelden, AS Lucchese, eind jaren '40/begin jaren '50 nog actief in de Serie A. Zeg: onze eredivisie. Andere jaren betrof het bezoek vaak de beladen streekderby tegen Pisa in de Serie C, ik heb er eerder over bericht. 
Maar ja, Pisa is naar Serie B gestegen, Lucca is gezakt naar Serie D. Lucca is hier momenteel wel lijstaanvoerder, promotie naar C lonkt. Nu ging het om een 3 puntenmatch tegen een naaste concurrent voor de titel en promotie Casale (helemaal uit Piemonte). 

De tifosi van de tegenstander (een kleine verzameling alleenstaande hooligans)

Het was niet echt een hoogstaand duel, wel amusant. Grote domper in de laatste 10 seconden: Casale scoort de gelijkmaker.....

Hoofdtribune: volle bak

2. Melma parlante

A man and his dog

Pisa biedt meer dan de scheve toren alleen. Zo is er aan rivier de Arno een prachtmuseum Arsenali Medicei . Gids Nadia gaf een klein gezelschapje waaronder ook Cristina en Paladino een uitgebreide rondleiding door de tentoonstelling Le Navi Antiche di Pisa.  De oorsprong van Pisa gaat vermoedelijk terug tot de 18e eeuw v. Chr. Door haar positie aan de samenstroming van twee rivieren en dicht bij zee was het in de Etruskische en Romeinse periode al een belangrijke transporthaven op internationale handelsroutes. Een hotspot temidden van de toen nog uitgestrekte moerassen en bossen rondom. Later ontwikkelde het zich tot een belangrijke maritieme republiek, een zeevarende macht.. 



De Vlakte van Pisa had door de eeuwen heen regelmatig te lijden van vaak desastreuze overstromingen. Ruime gebieden werden bedekt met een laag modder, havens, lagunes, woongebieden etc.. Archeologische opgravingen in de verschillende lagen modder hebben het nodige over het Pisaanse leven in de diverse perioden aan het licht gebracht: schepen, vondsten uit het dagelijks leven, aard van de handel, etc. Inderdaad: Melma parlante, pratende modder. Ik heb er een archeologische term bij geleerd.... Het was een schitterende uitstap!





Lenteachtig 

M-A in het zonnetje

Dit jaar viel de lente wel erg vroeg in te Lucca, het zal rond 1 januari zijn geweest. Niet eerder maakten we hier vervolgens zo'n zachte winter mee. Sommige nachten waren nog wel een beetje aan de frisse kant. Vaker nog dan in Nederland bew(o)(e)gen de temperaturen overdag zich boven het langjarig gemiddelde. We moesten het in Lucca wel met minder wind en regen doen dan in het vaderland; maar daar hoor ik hier niemand over mauwen (Brabants voor zeuren). De was kan tenminste gewoon buiten te drogen worden gehangen.

Kleine wasjes, grote wasjes (Via del Fosso)

Ook de natuur schoot al vroeg uit de startblokken. Op 14 januari zag ik al de eerste dooie pad op de weg: oversteek mislukt...  Al wekenlang wordt er door de vogeltjes gefloten, geroepen en gezongen dat het een aard heeft, zowel op de parkachtige stadsmuren rond het centrum, de tuinen achter ons appartementje als onderweg op mijn fietsje. Een relatief bijzondere soort voor ons, Ollanders is de cetti's zanger, al doet die het o.a. in de Biesbosch tegenwoordig heel erg goed.

Als steenuilist weet ik op een aantal plekken rondom die muren roepende steenuilen aanwezig, momenteel druk bezig met het markeren van hun territorium. Een van die plekken ligt in de tuinen achter ons appartementje. 

Roepende steenuil (foto: André Eykenaar)

De hop is ook alweer gesignaleerd (9 februari), in Nederland een zeer zeldzame verschijning, maar in Italië behoorlijk algemeen.  Erg leuk om die schoonheid foeragerend te zien.  




Ook in Nederland zijn de vogels vroeg, heb ik begrepen. Zo meldde Freek Mayenburg op 5 februari jl. de aankomst van de eerste grutto's in het Groene Hart, weer terug van hun overwinteringsgebieden.

Nederland was en is nog steeds een belangrijk broedgebied voor grutto's, zij het dat de aantallen broedvogels sinds 1970 enorm zijn gekelderd. En dat ondanks alle pogingen om binnen de alsmaar grootschaliger landbouw ruimte te houden voor broedende weidevogels, waaronder grutto en kievit. In mijn werkzame bestaan heb ik me nog onledig gehouden met onderzoek hoe dat zou kunnen en met pogingen om wetenschappelijke bevindingen naar de alledaagse praktijk te vertalen. 

Grutto terug in het Groene Hart (foto: Freek Mayenburg)

Het komt er op neer dat een subsidiestelsel (voor het eerst vormgegeven in de zgn. Relatienota van 1975) boeren compenseerde voor de maatregelen die ze op hun bedrijf zouden nemen om weidevogels zich succesvol te laten voortplanten. Daar is niet al te veel van terecht gekomen, althans niet op enige schaal; gelukkig waren en zijn er ook boeren die in hun bedrijfsvoering wèl rekening houden met de natuurwaarden op hun land. Niettemin zag ik vorig jaar op mijn rondjes door Utrecht, Zuid-Holland en de Betuwe vrijwel louter groene graslandsteppen met nauwelijks enig teken van leven. Grutto's zouden er moeten zijn, maar die kwam ik alleen tegen in enkele weidevogelreservaten (zoals die in Eemland), op het agrarisch graslandtotaal maar een geringe oppervlakte bij elkaar.

                                Het ligt toch wel ietsje ingewikkelder

Misschien dat Frans Timmermans de vergroening van de landbouw in Europa een opkontje weet te geven. De vraag is of dat gaat lukken. Tot nu toe verwaterden de pogingen in die richting nogal, lees het hier. Onze landbouwminister Carola Schouten zet zich intussen in voor een omschakeling naar kringlooplandbouw (Visie Landbouw: waardevol en verbonden: minder kunstmest, zo min mogelijk afval, beperking uitstoot schadelijke stoffen o.a.). Een prima streven en het werd de hoogste tijd na decennia kop in het zand steken, maar dat leidt nog niet meteen tot minder intensief grondgebruik, waar o.a. de grutto aan ten onder is gegaan. Anders gezegd: kringlooplandbouw moet 'natuurinclusiever'. Het zal met die Defence Force-hooligans en de Mesdag-club met hun politiek van geweld en twijfel zaaien al lastig genoeg worden om op enige schaal te gaan kringlopen.....

Wielrennen

Jammer, kapot.....

Weinig over fietsen dit keer. Zeker heb ik heel wat meters onder de wielen door laten gaan, alleen de laatste 8 dagen niet, wegens straffe luchtweginfectie. Ze zeggen hier dat dat komt omdat ik een paar keer in korte mouwtjes heb gereden; het was toen wel 17-18 graden, en voor de afdalingen had ik een degelijke windbreker. Coona zal het niet zijn,daar beginnen ze hier wel een beetje bang voor te worden. In Lucca nog niet gesignaleerd, maar wel al vrij dicht bij. Hopelijk kunnen Strade bianche en de Tirreno gewoon doorgaan....

Uit de fietsenfabriek van Gianni Motta

Tot slot: een CHECKLIST voor de BOOMER

1. -Heeft teletekst op de mobiele telefoon
2. -Eet vlees en heeft daar geen wroeging over
3. -Luistert naar de nieuwste CD van Bob Dylan in een Volvo SUV, liefst 130 km/u. Of harder.
4. -Raadpleegt de consumentenbond voordat hij/zij een aankoop doet
5. -Draagt een jasje als Olivier B. Bommel
6. -Denkt dat de klimaatverandering wel meevalt

Gelukkig, ik scoor maar op twee punten....