Wopke en de Zuidas

En.... hoe gaat het thuis werken? Hier prima. Het huiselijk geweld is met 0.03% afgenomen.

_________________________________

Grote Klimmers: Charly & Marco

___________________________________________________________

20 april

Mathieu van der Poel - hij won zondag jl. alweer de Amstel Gold Race na een superzinderende finale - neemt de gedwongen quarantaine luchtig op. Dit zei hij er onlangs over: 

“In feite leeft een fietser altijd een beetje in quarantaine,Ik ben gewend aan dit regime. Wat ik het meest mis zijn de doelen en de wedstrijden. Maar de situatie biedt ook kansen. Ik ga al een paar jaar van doel naar doel. Deze gedwongen stop is een kans voor mij om een mentale pauze te nemen”.

Tis 'ne grote, ons Matje! Wijze woorden die hij sprak. Een mentale pauze...., hopelijk doen meer mensen dat, op weg naar het 'nieuwe normaal'. 




Zelfkappende president in Corona-tijd

Italië en Covid-19

Italië werd als eerste land in Europa geraakt, en mede daardoor extra zwaar getroffen. Het was een overval. Door reizigers vanuit China geïntroduceerd. De komst van Corona naar Nederland, enkele weken later, kwam  evengoed toch nog onverwacht. Onbegrijpelijk dat zelfs de veel geprezen Van Dissel en in zijn kielzog de PM  in eerste instantie dachten dat het allemaal wel zou meevallen voor Nederland. Totdat de skivakanties en het carnaval (lekker is maar inne vinger lang) voorbij waren....

Pasgeboren baby in anti-Coronaverpakking

Covid-19 heeft Italië niet alleen keihard maar ook in het hart geraakt, eerst op medisch vlak, in het kielzog ervan ook economisch. In het hart, zeker, want vooral het hart van de Italiaanse economische bedrijvigheid werd getroffen, daar dus waar Italië het geld moet verdienen. Het zijn vooral Piemonte (Turijn) en Lombardije (Milaan), met op enige afstand ook onze regio Toscane die de sjaak zijn.  

De tol aan mensenlevens en ernstig zieken is zeer hoog geweest, er zijn maar liefst 110 doktoren in et harnas bezweken aan het virus, en die waren geen van allen 70+. De maatregelen om de uitbraak van het virus een halt toe te roepen waren ongekend, een complete lockdown waar we momenteel nog steeds onder gebukt gaan. Dat houdt niemand eeuwig vol, niets mogen behalve thuis blijven (alleen kort eruit voor een boodschap of om hondje te heur behoeften te laten doen). Bovendien stijgt de noodzaak om de economie voor een totale ineenstorting te behoeden. Hoeveel slachtoffers zou dat opleveren, hoeveel doden extra ook?

Italië kent in vergelijking met Nederland veel meer kleine winkels, kleine bedrijfjes, vaak met een aantal medewerkers. De toeristische sector ligt volledig op zijn gat (heel belangrijk voor de economie en werkgelegenheid hier in Toscane bv.), en dat blijft nog wel even zo. De talrijke B&B's en hotels hier in Lucca en elders zijn al bijna twee maanden dicht. Ook de zomermaanden dreigen in het water te vallen, bijna alle reserveringen ook voor de periode juni - augustus zijn gecanceld.  Al met al heel veel financieel leed dat ook met de ondersteunende maatregelen niet zomaar gedaan is. Cijfers voor de sector 'kleding, mode en schoenen': Toscane telt 70.000 bedrijven/winkels die werk bieden (c.q. boden) aan 95.000 mensen, die nu werkloos thuis zitten. Vooralsnog blijven de lockdownmaatregelen van kracht tot 4 mei. Verwacht wordt dat 20 à 30 % van die bedrijven dat niet gaat overleven (Il Tirreno, 20 april). Het zelfde geldt voor diverse andere sectoren, met name ook de toeristische sector en wat daar aan gelieerd is. In heel Italië, de derde economie van Europa, lopen 100- tot 145 duizend bedrijven de komende maanden kans op een faillissement. als dat gebeurt zijn de rapen gaar, en is uittreding van Italië dichterbij gekomen. 

Willen we dit?

Al die ondernemingen die door de knieën gaan als gevolg van de crisis, de werklozen, de mensen met schulden, de verarmden vormen een makkelijke prooi voor de maffia. Die lui zijn momenteel reeds actief op het vlak van gezondheidszorg (levering mondkapjes!, net als talloze andere artikelen als drugs aangeboden op het Darknet), transport, de bouw, begrafenissen en vuilophalen. Ook al staat de aanvoer van drugs uit de havens van Antwerpen en Rotterdam momenteel door te veel controles stil, de dames heren maffiosi kunnen nog even voort met de bezorging aan huis vanuit hun rijk gevulde opslaghuizen. Maar ze staan al klaar om die nieuwe prooien te bespringen (Le mani della maffia, L' Espresso 20 april). Dat gaat zo: eerst bieden ze allerlei hulp in de vorm van natura of financieel, waarna later om een tegenprestatie wordt gevraagd, bijvoorbeeld bij verkiezingen te stemmen op een maffiakandidaat. Mooie manier om politieke en economische invloed te verwerven. Of ze nemen gewoon restaurants en hotels over, die het na het tot mislukken gedoemde toeristenseizoen niet meer redden. Mooie manier om je dekmantels te verwerven om  crimineel verdiende poen  te witten. 

De Dag van de Steenuil, inleiding in maffiose praktijken













Dat de maffia zich aldus meer en meer zal inwroeten in de gewone maatschappij is een te vrezen ontwikkeling volgens L'Espresso. Kan alleen worden voorkomen als banken leningen willen verstrekken, moeilijk puntje) en .... als Europa zich wat meer solidariteit zou willen betonen (heel moeiijk puntje). Al is het maar uit goed begrepen eigenbelang. 

Tot nu toe zag het er niet zo fris uit met die solidariteit binnen Europa. Dank zij vooral die nette Nederlanders die hun geld niet besteden aan drank en vrouwen. Die uitspraak van de socialist (?) Jeroen Dijsselbloem zijn ze hier nog niet vergeten, het was ook wel een botte belediging. Wat hebben we eigenlijk aan Europa, denkt een groot deel van de bevolking al na Jeroen's opstelling en het uitblijven van beloofde hulp ten tijde van de migratiecrisis.

Alles zal goed komen.... laten we het hopen

Wopke's solidariteit

Ex-consultant, thans onze minister of finance Wopke Hoekstra keek tot nu toe als een soort manager (u kent dat ras) naar de vraag Italië helpen of niet, of indien, dan niet zonder strenge voorwaarden. Al of niet in opdracht van de PM. Die opstelling werd dan ook nog op botte wijze gecommuniceerd, in de lijn van Dijsselbloem, zal ik maar zeggen. Niet gek dat het de Italianen (maar niet alleen hun!) in het verkeerde keelgat schoot. (NB. 21/4: dit blijkt een gevoelige passage te zijn.. :) )

Het inwoneraantal van Italië is 4 x Nederland, circa. Een rijk noorden, een arm zuiden, alwaar de economie voor een groot deel zwart en/of mafioos is. Maar heel anders, mooie landschappen, relaxter, heerlijk eten, whatsoever.  Zeker, een andere manier van leven ook, het is niet voor niks dat honderduizenden Nederlanders hier graag op vakantie komen. Heeft Wopke wel eens Toscane genoten?  Zij, de Italianen, horen wel bij ons hè, bij Europa. Italië: bakermat van onze cultuur en beschaving, of wat daar van over is gebleven. Ja, een ander land dan Nederland, andere mogelijkheden, andere kansen, andere problemen, doorgaans historisch bepaald.

Historisch bepaald, waar komt eigenlijk de rijkdom van Nederland vandaan op basis waarvan  Wopke zijn badinerende geluiden durft te uiten? Lijkt dat eigenlijk niet heel erg veel op wat de Chinezen in dit tijdsgewricht overal ter wereld doen: vergaren, van essentiële grondstoffen in Azië en vooral Afrika. Tegen een douceurtjesvergoeding. Je kan het ook roven noemen. Maar wij spelen er mooi weer mee, ik natuurlijk ook. En die Zuidas? Wellicht wat karikaturaal, maar komt het er niet op neer dat Nederland probeert het grootkapitaal slinkse wegen tot belastingontduiking te bieden,om daar zelf beter van te worden. Wij allemaal, zoals de PM pleegt te benadrukken? En ten koste van het meer kansarme deel der wereldbewoners, of tenminste toch ten koste van de verschuldigde belastinginkomsten in het land waar het werk wordt verricht? Of KLM en Booking en anderen op de aangevraagde staatsteun kunnen rekenen weet ik niet, het zou voor een betere wereld wel mogen. 

Donderdag wordt er weer europees vergaderd over steun aan landen in grote moeilijkheden.Zouden we meer dan op de PM op Wopke mogen rekenen, hij is toch van de partij van de barmhartigheid? En van het goed begrepen eigenbelang? Ik zou het doen. De overval treft iedereen, zonder zelfs maar gendermatig onderscheid. M.a.w. niemand treft schuld. Tot de oplossing komen we alleen in gezamenlijkheid, in solidariteit met elkaar. En dan daarna maar eens verder delibereren over ieders liederlijke levenswandel. Op weg naar een gezamenlijk 'Nieuw Europees Normaal'. 

Lucca is meer geïnteresseerd in rollebollen met Mimi

Teugels langzaam losser

Net als in Nederland en in andere landen wordt er ook in Italië, nu het hier eindelijk weer wat de goede kant op gaat met die curves,  nagedacht welke weg naar het (of een...) 'nieuw normaal' dient te worden bewandeld. 

Voor ons persoonlijk gaat dat nog niet veel betekenen. Het 'heropenen van Italië' gaat stapsgewijs en voorzichtig van acquit. Tot 4 mei verandert er weinig. Hier in Toscane zal het na 4 mei gaan om het weer opstarten van een aantal voor de economie belangrijke bedrijven. Vrij fietsen, wandelen, barbezoek, restaurantbezoek is er nog niet bij. Dat wordt zoals het er nu uitziet ws. 25 mei .... helaas. Betekent dat we de laatste twee weken van ons verblijf elke dag uit moeten gaan eten om de schade in te halen :). Als we ten minste op 10 juni zoals voorgenomen de thuisreis kunnen beginnen; dat is nog allerminst zeker.

 Onze achtertuinen, o.a.leefgebied van de steenuil

Vertier

Nog tot 4 mei de strenge quarantaine-maatregelen opvolgen, er zit weinig anders op. Nauwelijks tot geen vertier. Waar kan een mens zich nog mee vermeien? Nou, bv. met het schrijven van dit blog, ben ik toch wel een dag mee bezig (en dan meestal nog niet tevreden). Zo'n blog schrijven vergt de nodige concentratie. Ik heb er de tijd voor. Anderzijds wonen we hier heel veel kleiner dan in U., slechts een woonkamer (met keuken) en een slaapkamer. Daar, en evenmin op het terras kan ik aan de gang. Ergens anders gaan zitten is er hier niet bij. Dus mijn concentratie wordt geregeld verstoord, door Mary-Anne en vooral door Lucca ('ik wil spelen'). Zonder opzet,van de kant van Mary-Anne dan. En ze laat me gelukkig even mijn ding doen, morgen is er weer een dag. 

Waar vermei ik mij verder mee? Veel lezen, dat zeker. Net De Kozakkentuin van Jan Brokken afgerond, morgen weer een lekker maffioos Italiaans werkje. En regelmatig even langs bij Beleef de Lente-camera's, de 24/7 live webcams van Vogelbescherming.Je kan er opelk moment van de dag langs o een rindje langs de velden te maken;van de hoogtepunten worden steeds videootjes geplaats, je hoeft niks belangrijks te missen. Mijn all-time favoriet is de steenuil, mevrouw is aan het broeden, en pa heeft een dikke taak de vervelende kauwtjes terecht te wijzen. Zie hier de beelden.

 Jonge steenuiltjes in de buurt van Winterswijk (foto: André Eykenaar)

We hebben de mazzel dat in de tuinen achter ons appartementje ook een koppeltje steenuil huist. Ze laten regelmatig in de ochtend- en avondschemering van zich horen. Vooral het mannetje weert zich. Met zijn territoriumroep probeert hij het territorium - met ergens centraal daarin de broelocatie - te markeren, eventuele concurrenten te laten weten dat de plek bezet is. Eergisteravond diende zich een concurrent aan. Dat was ikzelf. Ik hoorde meneer wat verder weg in de tuinen roepen, zijn territoriumroep (lijkt op 'ghoek'). Kan ik ook, dacht ik. Na een paar keer roepen kwam hij ergens in de buurt zitten, maar ik kon hem nog niet zien. Nog twee keer roepen en hij vatte post bij de buren op de TV-mast, tamelijk opgewonden roepend en op en neer hippend, prima in het zicht. Ik heb hem nog twee keer doen verplaatsen, hij vloog in een halve cirkel van plek naar plek op steeds ongeveer de zelfde afstand. Tenslotte heb ik hem met rust gelaten, hij had nog werk te doen. Voor het eten van mevrouw zorgen. Dat ga ik over een half uurtje ook maar eens doen.

Volgende keer: o.a.:

- Viruslast, hoe lang nog? Geen lockdown, complete lockdown, intelligente lockdown,wat is het beste, wie het weet mag het zeggen. Het voorbeeld van Bali

- Het nieuwe Normaal, leven met China

- Tegenslag accepteren, leven met de dood

- Misschien heeft u nog vragen?

- Hoe mijn familie via de zesdaagse van Antwerpen verbonden is met de oorlog en met de geschiedenis van mijn favoriete voetbalclub FC Eindhoven

Poot van Lucca

Als ik terug ben in Utrecht heb ik meer dan 3 maanden niet gefietst...