Van Flikken naar Flikken

Het virus komt niet naar de mens, de mens komt naar het virus 
(Van dier naar mens, Quammen 2012, over de opkomst van levensbedreigende infectieziekten)





..... en toen stortte ook die brug nog in.

Elk nadeel hep se voordeel: door Corona bijna geen auto's op de anders zo drukke brug

In de nacht van 31 maart oo 1 april (10 dagen na de huiszwaluw) vloog de voorhoede der gierzwaluwen Lucca binnen (terug uit de overwinteringsgebieden in Afrika). Ze wisten niet wat ze zagen: een geheel lege stad.....

_______

Woensdag 8 april 2020



Antieke terrasroos

Thuis blijven MOET

Misschien mis ik mijn hangmat nog wel het meest. Thuis, in Utrecht, mag ik er graag even in onthaasten, eventueel een tukkie doen, een boekie lezen (of gewoon Procycling of De Muur) of met een glaasje van de directe omgeving genieten. See the splashing of the kingfisher flashing to the water.. Ik geniet van hoe het zonlicht over de bloeiende wilde planten valt, als het ware scheert, vooral in het tweede deel van de middag. Favoriet: de laatste zonnestralen over de eigele bloemen van de dotterbloem.

Onderwijl bemijmer ik de wereld. In Lucca is er nu ook tijd zat om te mijmeren, het leven te overdenken, om zogezegd 'mijn ziel te laten dobberen in de omstandigheden' (uitdrukking gejat uit De onbetrouwbare verteller, Maxim Februari). Maar ja, geen hangmat.... Mijmeren doe ik nu op de divan of aan de terrastafel. Eigenlijk maar goed dat die hangmat er niet is. Te veel kans dat sombere gedachten binnen komen waaien. In  plaats van dat er goede invallen of diepe gedachten te vieren zijn.

Brood is gift van Cristiana, ei met prosciutto crudo dolce is gebakken door mij


Streng beperkt in onze bewegingsvrijheid als we zijn kent de week niet of nauwelijks hoogtepunten. We leven van de ene uitzending van Flikken Maastricht op vrijdagavond naar de volgende aflevering een week later. Voor de bondscoach van de Italiaanse wielrenners Davide Cassani vormt het huisvuil wegbrengen het hoogtepunt van de week. Dat zegt al wat. We mogen hier dus geen reet. Behalve thuis blijven. Hoogtepunten? Nou ja, die kassajuffrouw, een rondje met het hondje, en uiteraard elke dag gezond weer op. En dan de rest van de dag het virus ontlopen door thuis te blijven. Want ja, de curves nieuwe besmettingen en overlijdens vlakken af, gaan naar beneden, maar toch gaan er dagelijks nog mensen richting ziekenhuis. En vallen er doden te betreuren; en dat zijn lang niet altijd 70-plussers. Wel, langzaam langzaam lijkt de situatie te beteren... het gaat nog even duren, zoveel is zeker, dat we 'back to normal' zullen zijn.Wat die woorden ook betekenen

Dames aan de wandel (laatste keer dat ik mee was overdag)

Natuurlijk, we mogen er uit voor een boodschap (max. 1x per dag, en dan niet met zijn tweeën, en zo dicht bij als mogelijk), en we mogen het hondje uitlaten, maar ook dat niet met zijn tweeën, dicht bij huis en zeker niet te vaak. Daar hebben we hem weer: 'niet meer dan strikt noodzakelijk'. Maar die uitspraak had betrekking op het drankgebruik van Gerard Reve.

Ter illustratie: Mary-Anne is nu al 4x aangesproken door de politie: een keer wegens te ver van huis, twee keer wegens op de verkeerde, nl. verboden plek (wel dicht bij huis, maar de strook groen waar de ene politiepatrouille naar verwees als geoorloofd werd de volgende dag door een andere patrouille toch als verboden aangeduid). En gisteren (7/4) werd haar te verstaan gegeven dat ze niet zo vaak met de hond naar buiten mocht. Dat was rond 18 uur. Ze was volgens beide politiedames op hun nagelnieuwe motoren ook al rond 13.30 gesignaleerd.... En waarom hadden we dan ook zo'n jachthondje genomen dat wat vaker naar buiten moet. Nou, mevrouw agent, dat zit zo: hondje Lucca is bijna 3 jaar oud, en destijds was COVID-19 nog onbekend. 

Ik vermoed dat de dames blond waren, maar dat kon je niet zien. Hoe dan ook, goed dat er onder de huidige omstandigheden wordt gehandhaafd, maar het voelt toch een beetje hoe een dictatuur/politiestaat werkt. Hoe onredelijk want tegenstrijdig de verboden soms ook lijken, begin maar niet aan een discussie, want de prenten ( van €100 tot €800 voor dit soort overtredingen) heb je dan rap aan je broek. Einde deze week volgt er nog een mondneuskapjesverplichting: opzetten (aantrekken?) als je naar buiten gaat, altijd. Je ziet ze sowieso al heel veel in de stad. Helpen ze tegen besmetting? Ik hoor er van alles over, virologe Marion Koopmans vindt het geloof ik onzin. Maar ik zag ook een Hongkongsinese arts op TV die het dragen van mondkapjes hartstochtelijk bepleitte. Ja, wat moet je daar nu mee....? Net zoals berichtgeving in de trant van: 'Gisteren waren er 148 Corona-doden. Dat zijn er minder dan wanneer we niets hadden gedaan". Ja, zeg, dank je de koekoek.

Hé baas, wat hebbie nou voor je bek hangen?

Donderdag 9 april 2020

Thuis werken

Net als in Nederland is ook hier de opdracht van kracht: werk zo veel mogelijk thuis. Dat geldt niet voor essentiële diensten als voedingswinkels, apotheken  en krantenwinkels (ook voor uw rookgerief). Veel winkels/ondernemingen kunnen er geen kant mee op. Afgezien van een hele resem kleinere winkels is met name de toerisctische sector de sjaak.. , er komt geen hond naar Lucca. Lege hotels, lege B&B's, bars en restaurants gesloten. Het geldt voor alle zgn, niet-essentiële diensten. Dat betekent een catastrofe voor vele uitbaters èn hun personeel. Dus het betekent ook een behoorlijke catastrofe voor een bedrijf als CHRONÒ van vriend Paladino, voor wat betreft fietsenverhuur en verkoop van fietstripjes vrijwel geheel afhankelijk van een gestage stroom van toeristen (doorgaans vanaf april tot october goed voor vrijwel de jaaromzet). Die er, heel heel misschien nog gaan komen. Later in het jaar.  . Hij is niet de enige, vele, vele winkels hier vooral in het centrum sono in ginocchio, vrij vertaald: zijn al door de knieën gegaan of zijn daar dichtbij. Vandaag is duidelijk geworden dat de strenge maatregelen nog tot zeker einde april zullen gelden, en zeker rond de paasdagen extreem serieus zullen worden gehandhaafd/. 

Beloftevolle Edoardo (neefje van.. , en zoon van ex-ploegmaat Van der Velde: Cesare 



Thuis werken... ook de dames/heren coureurs moeten er aan geloven. In tegenstelling tot in Nederland en België mogen wielrenners hier de weg niet op. Tsja, dan maar thuis op de rollen of op een Tacx-achtig apparaat. Heb ik helaas niet meegenomen, ik zie wel mijn buurman dagelijks een uurtje trappen op zijn balkon. Jaloers.



Hij wel....


Door de dagen

We doen het ermee. Het gekke is dat de dagen nog sneller voorbij lijken te gaan dan anders, dan 'normaal'. Voor we het weten zitten we alweer naar een nieuwe aflevering van Flikken Maastricht te kijken.



What's that in the shadows? I die of fright!

De hoeveelheid lichaamsbeweging is desastreus teruggevallen qua tijd en intensiteit. Het blijft beperkt tot even boodschappen doen en een rondje met het hondje (dat doen we alleen 's avonds laat met zijn tweeën). Gelukkig moeten we daarbij elke keer 40 traptreden op en af. Da's al iets , maar veel te weinig. Daarom zijn we begonnen om elke dag via internet een fitnessprogramma te doen. Het betreft hier een geval van stoelgymnastiek. Gedurende ongeveer 20 minuten zwaaien hier 2 paar armen en benen vervaarlijk door de ruimte; Lucca trekt dan vlug haar plan en zoekt terecht een goed heenkomen. Erg jammer dat er geen beelden van zijn.

Beter calorieën verbruiken dan zonder zo'n dekbed?

Meer tijd dan met fitheidsoefeningen gaat heen met lezen, en af en toe een filmpje.Te lezen is er genoeg. Gisteren vielen ook de wielertijdschriften De Muur en Procycling in de bus (doorgestuurd door overbuurman Roel). Van Procycling ging het om het maartnummer, de fameuze Klassiekergids. Heel vervreemdend om al die vurige voorbeschouwingen van de wielervoorjaarsklassiekers te lezen, die niet doorgingen... Skon muziekskes als dagvitaminen heb ik hier in overvloed. Voor een opflakkering van het gemoed zorgen af en toe de vogeltjes achter ons appartementje: giseravond een roepende steenuil, en vanochtend verscheen de hop in beeld. Zo komen we wel door de dagen.  

Joep leest een maffioos boek (La scomparsa di Majorana)

Overigens... goed te melden dat we af en toe van lekkernijen worden voorzien door Cristiana (panino), Paladino@ Cristina (Tiramisu!), Giuly & Luca (diverse cose buone) en onze zwangere onderburen (gebakkies). Mille grazie ancora!

Na de crisis (che mondo sarà, dopo?

Tsja, aller vraag is'hoe lang gaat het nog duren? Wanneer kunnen we weer normaal doen?  Net als in Italië wordt dit verlangen naar het leven zoals het was in, zeg in februari jl. ook in Nederland gevoed door positieve signalen over het verloop van de crisis. 

Maar onze MP heeft in zijn laatste verklaring wel duidelijk gemaakt dat we er nog wel even mee zitten, met het virus, èn met de maatregelen. Ook hier zijn de in vergelijking met NLD nog strengere maatregelen vandaag verlengd tot ten minste eind april. Met het verstrijken der tijd worden de gevolgen economsische gevolgen steeds zwaarder, en de weg terug om een en ander weer goed op de rails te krijgen steeds moeilijker. In Zuid-Italië, het arme deel van het land met veel illegaliteit, zwarte  c.q. maffiose economie dreigt al een volksopstand. Zoals ook elders wel in Italië hebben veel mensen daar geen inkomen meer. En als je dan wat kindertjes te voeden hebt...De mensen die leefden van de zwarte economie kunnen ook niet rekenen op de staatssteun voor bedrijven en hun werknemers die nu op poten wordt gezet.

Italia als geheel dus voorlopig nog Zona Rosa, ook Lucca blijft in ieder geval de rest van de maand nog een  Dead City   Of we op 10 juni, zoals voorgenomen, wel terug naar huis kunnen reizen, we beginnen het ons af te vragen.

Eigen virus eerst

(bron: De Groene Amsterdammer, 2 april 2020)

Het is inmiddels wel duidelijk dat we de wereld van februari jl. niet snel terug gaan vinden. Àls dat er überhaupt nog inzit. Het woord van 2020 wordt ongetwijfeld de anderhalvemetereconomie, met permanente physical distancing.  

Zelfs Rutte zei het al: het is  een lange weg om uit de diepe economische crisis terug te komen naar een soort van 'nieuw normaal'. Komt bij dat de machtsverhoudingen ingrijpend veranderd zullen blijken te zijn, zo is de verwachting van veel mensen die er verstand van hebben. China gaat bepalen, voor zo ver ze dat nog niet deden. Nou ja, dat leest en hoort  u allemaal wel in de diverse media.Ja, in welke wereld komen we werkelijk terecht als de crisis (min of meer) voorbij is, iedereen begint zich dat inmiddels af te vragen?

Alles is tijdelijk, ook groepsimmuniteit

Er komt nog wel wat bij die lange weg van Rutte. Namelijk dat we nog niet van het virus zelf  (en de gevolgen van wat het heeft aangericht) af zijn geldt de korte maar ook de langere termijn. Deze uitbraak, het was 'the next big one' waar David  Quammen over sprak in zijn boek 'Van Dier naar Mens' uit 2012. Wanneer en waar dat zou zijn? Dat was onzeker. Inmiddels is gebleken: het is NU.

Onlangs, geïnterviewd n.a.v. van de COVID-19 uitbraak zegt hij:  

Vista la situazione globale, rischiamo che la zoonosi diventino più frequenti e pericolose?
«Le nuove infezioni di zoonosi diventeranno più frequenti e pericolose se la popolazione umana, il consumo e la distruzione degli ecosistemi selvatici continueranno a crescere? Sì, penso proprio che questa sia una possibilità concreta».

>> Zullen nieuwe door dieren overgebrachte infecties frequenter optreden en gevaarlijker zijn als het aantal mensen blijft groeien, de consumptie toeneemt en de vernietiging van wilde ecosystemen doorgaat? 

>> Ja, ik denk dat dat een concrete mogelijkheid is.

En over dat het ons allemaal aangaat, dat het afhangt van de keuzes die wij allemaal maken  zegt hij het volgende:

'Come cittadini abbiamo il dovere di informarci e considerare tutte le conseguenze delle nostre scelte di vita. Tutto conta: quanti bambini abbiamo, cosa mangiamo, quali altri prodotti consumiamo, dove viaggiamo. La pandemia non è colpa del singolo cacciatore che ha catturato il pipistrello, di chi l'ha messo in gabbia o l'ha venduto al mercato. Siamo tutti responsabili».'

>> Als burgers hebben wij de plicht om ons te informeren en alle gevolgen van van onze keuzes in het leven te overdenken. Alles telt: hoeveel kinderen nemen we, wat eten we, welke andere producten gebruiken we, waar gaan we heen op reis.De pandemie is niet de schuld van die ene jager die die vlleermuis heeft gevangen of van degene die de vleermuis in een kooi heeft gezet en hem heeft verkocht op de markt. We zijn allemaalverantwoordelijk.

Uiteindelijk is het ook een kwestie van ecologie. In een eerder blog al genoemd. Dergelijke voor de mens schadelijke virussen als nu COVID-19 leven onder 'oud-normale' omstandigheden gewoon relaxt samen met planten en dieren, met de welke zij al misschien duizenden jaren een fijne samenlevingsovereenkomst hebben uitgewerkt. Maar dan komt de Grote Verstoorder, zijnde de mens. Dit zegt David Quammen:

«Dobbiamo capire che ogni volta che disturbiamo un ecosistema ci sono conseguenze. Tutte quelle creature - animali selvatici e piante, funghi e batteri - contengono virus. Distruggendo il loro habitat, invitiamo quegli stessi virus a cercare un nuovo ospite. Spesso, siamo noi umani».

>>We moeten begrijpen dat er consequenties aan verbonden zijn, elke keer dat we een ecosysteem verstoren. Al die soorten, wilde planten en dieren, planten en bacterieën dragen virussen met zich. Als we hun leefomgeving vernietigen nodigen  we die zelfde virussen uit om een nieuwe gastheer te zoeken. Vaak zijn wij dat, de mensen.

Zoals nu is gebeurd, en eerder, en ook de komende decennia nog zal gebeuren. Hou er maar rekening mee.

Het zit dus zo:

Het virus komt niet naar de mens, de mens komt naar het virus 

Niet verkeerd om daar even op te kauwen, toch?

Volgend jaar weer lekker carnevallen?

Splendid Isolation

Splendid isolation 
https://www.youtube.com/watch?v=E3MNG11oynA

(blog opgedragen aan oud-ploegmaat bij Dofa en Hercules Hans Engels)