Op die fiets...werelduurrecord in Nederlandse handen?

Sneeuw....!

Inmiddels hebben we onze draai weer goed gevonden hier. Het nieuwe appartementje bevalt prima, zij het dat het wat kleiner is dan ons vorige. Een voordeelpunt is dat we nu aan de achterzijde slapen, en zo dus geen last meer hebben van passerend verkeer in de nacht en vroege ochtend. En we hebben een giga-terras op het zuiden. Met uitzicht op de Monte Serra bovendien!

Vorige week kregen deze regionen bezoek van een knappe depressie. We kregen veel vragen of we niet te veel last hadden van de sneeuw. In het Nederlandse nieuws was Italië kennelijk tot rampgebied geworden. Nou, dat viel alles mee, dames en heren. Hier in Lucca waren er enkele regenachtige dagen bij temperaturen van 7 à 9 graden. Niet ver hier vandaan, de hoogte van de bergen in, ja, daar was het wel feest. Veel sneeuw, elektriciteit eruit, scholen gesloten, dat werk. Op de wegen op de foto's hieronder heb ik gefietst. Het is circa 30 kms ten noorden van Lucca, in de Garfagnana. Daar in de bergen ligt ook nu nog sneeuw, maar de wegen zijn weer bereidbaar. Ik wacht nog even met die kant op te fietsen.

Broer van....
Ik heb het vaker genoemd... fietswinkel Chrono is, zeker einde middag, verzamelplek van corridori uit heden en verleden. Zo was voormalig prof Cesare Cipollini vorige week donderdag ter plaatse. Zeker, de broer van Il Re Leone Mario. Een groter talent dan zijn jongere broertje, naar het schijnt, maar zeker met een nog groter zwak voor lekkere wijven (en andersom!!). Bij de profs kwam het er niet helemaal uit, zijn talent, al won hij wel de Giro dell'Emilia (1983).



Klik hier voor het palmares van Cesare. Hij denkt met groot plezier terug aan het ene jaar dat hij samen met Johan van der Velde in dezelfde ploeg reed. Dat was in 1988, het jaar met die waanzinnige girorit over de Passo di Gavia, uiteindelijk gewonnen door een jonge Erik Breukink. Maar de man van de dag was toch Johan, sindsdien zeker in Italië bekend onder de erenaam 'Uomo di Gavia'. Cesare reed die etappe ook, in dienst van kopman Johan. Zie hier nog eens de indrukwekkende beelden van die dag.



Op die fiets...1
Omdat Paladino er van uit was gegaan dat ik mijn fiets uit Nederland zou mee nemen had hij er nog geen klaar staan voor mij. Bovendien waren de door hem voor de verhuur bestelde nieuwe fietsen nog niet gearriveerd. Nou ja, met die regen was het zo erg niet. Tegen het eind van de eerste week begon het toch te veel te kriebelen. Bij Cicli Max heb ik een mooie Pinarello FP3 compact, bouwjaar 2010, opgehaald. Daar heb ik 3 ritten mee gemaakt. Op vrijdag alleen, even de fiets proberen; met aan de voet van de Monte Pitoro een roepende Steenuil in zo'n olijfboomgaard.  Op zaterdag, mijn 2e ritje na bijna 3 weken inactiviteit ter zake, kreeg ik van Dario en Roberto al meteen een pittige giro voorgeschoteld, niet te lang (60kms) maar met stevig klimwerk,

Klaar voor vertrek

          



 

 

 

Top Chiatri-klim 

 

... en weer terug, 3 trappen op

 

Zondag rustdag 

 
 
 
 
 
Die kwam wel een beetje als geroepen. Het lichaam wordt ouder, de benen strammer, herstel duurt langer. Hersteldrank alleen is ontoereikend, kalm aan doen is het parool. We hebben er samen een lekker dagje van gemaakt, de profis voor ons laten koken, over de Muren gelopen, in de stad rond gehangen. En al weer bijna mijn 2e boek er door heen gejast (Wit geld), , een bundel met nagelaten verhalen van Bernlef. Wat is leven? van Arjen Mulder had ik al met enkele dagen uit, het is ook een interessant boek.

 
Mary-Anne poseert in het net gerestaureerde Casa del Boia

Op die fiets... 2

 

Het werelduurrecord, daar zijn momenteel de nodige renners mee bezig. Zeer onlangs lukte het Rohan Dennis, prof bij BMC het record scherper te stellen.  Hij deed het op dit karretje.

 

 

 

Thomas Dekker is de volgende die een poging waagt, op 25 februari in Mexico City; hij is er inmiddels al aan het acclimatiseren geslagen. Maandag j.l deed hij zijn laatste test op de baan van Alkmaar. Ondanks de niet zo ideale omstandigheden aldaar wist hij de oude tijd van Eddy Merckx te verbeteren; dat wijst op goede vorm. Met vele anderen, o.a. met zijn vrienden en bekenden hier in Lucca, hoop ik dat het gaat lukken. Ik ga nog een kaarsje op het succes opsteken in een van de 100 kerken hier.

Moeder Marja, Thomas en zijn fiets op de baan van Alkmaar, j.l. maandag