Nieuw seizoen LUCCA

Zou het?

Niet zo warm

Vandaag, maandag 23 januari,  werd mijn salaris weer op mijn rekening gestort door mijn vrienden van het ABP en de SVB. Meteen brak de lente uit. Het werd wel 13, 14 graden vandaag, onder een fijn zonnetje. Voor het eerst sinds we hier op 6/1 zijn aangekomen werd het zo warm.. Heerlijk voor een rondje over Le Mura di Lucca (4,2 km). Mary-Anne heeft warempel al een licht verbrande neus opgelopen.

Tot aan het weekend was het hier nog een stuk frisser dan we gewend waren voor deze periode, met lichte vorst in de nacht, overdag even boven nul, en vaak een straffe wind, een ware Burrasco di Grecale, ofwel een koude noordoostenwind. Gevoelstemperatuur, weet je wel? Maar geen sneeuw in deze regio, hooguit op een aantal toppen in de bergen in de omgeving. Vanaf de Muren van Lucca op sommige dagen goed te zien. Lekker? Dat ook weer niet. Voor kloeke Hollanders waren die weersomstandigheden echter niet zo moeilijk te doorstaan. 



Dat lag voor de lokalen wel anders. Er was protest omdat de olifanten van het circus dat Lucca aandeed het bij de -3,8 graden veel te koud zouden hebben. Olifanten in een circus is misschien niet meer van dze tijd maar Meerin het algemeen werd er veel gepiept en geklaagd. Soms was daar overigens wel enige reden toe. Zo deed de verwarming op een aantal scholen het niet, en moesten de leerlingen zelf dekens van huis mee nemen. Sommigen namen zelfs een straalkacheltje mee.... Gekker moet het niet worden, zeggen wij dan. Vinden ze hier natuurlijk ook. Maar goed, de Italianen zijn er wel aan gewend dat niet alles werkt zoals het zou moeten, om het voorzichtig uit te drukken.

In Nederland was zo'n beetje het tegenovergestelde het geval. Door de sinds lang meer geziene koudegolf steeg de gevoelstemperatuur, tot koortshoogte nog wel: de Elfstedenkoorts. Zou het er dan toch weer van komen.....? Nog even niet denk ik, maar ja, het moet nog februari worden.Volgens Trump zit het er nog dik in. En die heeft altijd gelijk, ook als dat niet zo is.

Niet iedereen blijkt overigens door de koorts bevangen, er zijn er die de lente al in het hoofd hebben.

Eten en Fietsen

                          
                                                       Trendy eten

Als het goed is staat mij intussen wel een mooi evenement te wachten, nl. de Gran Fondo Dead Sea in Israël, 2 tot 4 maart a.s..... Voor mij een niet al te voor de hand liggend reisdoel. Het is op uitnodiging van Cycling Academy Team, de Israëlische procontinentale wielerploeg waar dit jaar ook de Nederlander Dennis van Winden voor rijdt. Toch ook in dit geval maar even afwachten of het echt doorgaat...... Ik kan in ieder geval nog een week of 5 trainen om die épreuve goed te doorstaan. En dat is hard nodig om weer wat van vorm te bereiken na door vervelende 'omstandigheden' afgedwongen inactiviteit in de laatste maanden van het jaar 2016. Dan moet er weer veel worden geïnvesteerd in de wederopbouw. Dat vergt meer tijd dan vroeger, want ja, er zit sleet op het lichaam: meer pijntjes, minder snel herstel,het kraakt en piept bij wijlen aanzienlijk. Lastige onderrug ook (oefeningen blijven doen). You know what I am saying? Maar goed, klaar geklaagd! Het gaat toch door tot 'in den doet' en dat dient maar het best geaccepteerd te worden. Daar heb ik geen moeite mee maar ik verzet me wel! Zolang ik er lol in heb. Het is een kwestie van balans, voor lichaam en zeker ook geest, zoals in het hele leven. Albert E. wist dat ook al...

Het leven is als fietsen; om je evenwicht te houden moet je je bewegen

In dit verband een quote uit de reisbrief van vriend, leeftijdgenoot en met meer talent begiftigde Cor, momenteel met Liesbeth fietsend door Chili & Argentinië: "Ik voel me sterk, het lijkt of er nog niets veranderd is, maar de cijfers en de harde werkelijkheid als je er zo wordt 'afgefietst' zijn duidelijk, het verval treft ook deze 67'er". Gelukkig, ook hij. Ik weet zeker dat het motto - 'mag ik het volgende plaatje?' - ook op Cor van toepassing is. Geen behoefte aan therapie, alleen maar aan fietsen.




Inmiddels zitten we hier weer goed in ons ritme. Kan ook niet anders na het warme welkom her en der. In alle buurtwinkels, de vuilnisman, Ali van Moneytransfer, de lokale corridori en uiteraard bij familie Chronò van Paladino en van de klandizie van de bar van Giuli, waar we elke dag iets meer dan een stief kwartiertje verblijven. Het was weer als thuis komen. 

De ondertekening van mijn contract voor 2017 bij Team Chronò (DS Paladino Meschi)  in de hoofdvestiging was al meteen een hoogtepunt. De winterkleding voor dit jaar mag er alvast zijn! Nu nog fietsen! 

                        

Er moeten nog enkele kilootjes af (zoals u ziet) om weer een beetje op punt te komen. Waartoe zijn wij op aarde? Tsja...


                          Bij de Ponte di Diavolo met Stuart Berry, jl. zondag

Welnu, het project 'Wederopbouw Conditie & Vorm' is inmiddels goed op de rails. Tot nu toe 9 ritten, met steeds fijne klimmetjes er in. Gisteren de langste Met Team Chronò Internazionale, met meer bescheiden hoogteverschillen onderweg, de Giro di Pisa. We waren allemaal wat te warm gekleed... verrast door de inval van iets dat op lente leek (15 graden).

                                                        

    Pisa : Florenc (ALB), Joep, Frank (DAN), Stuart (GB), Inez (NLD). Foto: Paladino (IT)     

Ter instandhouding van de juiste balans dient er ook goed gegeten te worden, eventueel met iets te drinken erbij. Ook dat project is goed in gang gezet. Traditioneel namen we op de dag van aankomst een prima pizza bij Mara Meo. Uiteraard koken we hier in het algemeen zelf (allebei een week op en een week af), net als in Utrecht. Maar af en toe uithuizig eten hoort er ook bij, keuze genoeg hier in Lucca. Zo hebben we ons inmiddels laten verwennen bij Ristorante Tambellini, een van onze favorieten.  

                                               

                                Met Manuela van Tambellini

Behalve met twee hadden we ook al enkele keren het grote genoegen om en groupe uit eten te gaan. Ook al in internationaal gezelschap: met Luca (It) en Giulia (Alb), Nancy en Gabri (Peru) en Jan (Amsterdam, maar hier gelieeerd aan B&B La Gemma)

Ristorante Da Valentino in Fiano

De kop is er af, van ons verblijf hier, en van mijn bloginspanningen. Het bevalt weer prima, dus we blijven nog even.

Zicht op de moerassen van Massaciuccoli(waar ik nog een Spaanse keizerarend spotte)

                                       Van wie bende gij er ene??


Volgende keer o.a. wolven en wilde zwijnen, l'uomo di cacca, beroemdheden in onze straat, vluchtelingen, lokale eigenaardigheden, aardbevingen. Wat we hier doen aan klusjes en projecten. O.a.  Beleef de Lente, de webcamcampagne van Vogelbescherming (webcams open in de loopvan maart), met o.a. de steenuil. Het paartje steenuil zit overdag al in de kast, in afwachting tot ze er weer tegenaan kunnen. Gelukkig hebben we geen 'uitdagend project op het snijvlak van business en ICT' te doen waar we onze hersens op leeg hoevn te laten lopen.